Słupsko (wzgórze)

Słupsko
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Pasmo	Wyżyna Krakowsko-Częstochowska
Wysokość	362 m n.p.m.
	Położenie na mapie gminy Kroczyce Słupsko
	Położenie na mapie Polski Słupsko
	Położenie na mapie województwa śląskiego Słupsko
	Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego Słupsko
	50°35′27,0″N 19°34′17,5″E
	Multimedia w Wikimedia Commons

Słupsko, Góra Słupsko – wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej w obrębie miejscowości Kostkowice. Należy do pasma zwanego Skałami Kroczyckimi i jest najdalej na północ wysuniętym wzgórzem tego pasma. Jego północne zbocza opadają do Zalewu Dzibice (zwanego też Zalewem Kostkowickim), południowe do pokrytych polami uprawnymi i zabudowaniami obszarów Kostkowic^[1]. Szczyt Słupska jest dobrym punktem widokowym na Zalew Dzibice^[2].

Szybkie fakty Państwo, Województwo ...

Zamknij

Wzgórze porasta las sosnowy, ale szczyt jest bezleśny, skalisty i znajduje się na nim grodzisko. Jest to pozostałość po jednym z największych grodów na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Badania archeologów wykazały, że zamieszkany był po wczesne średniowiecze. Od północnej strony był niedostępny, gdyż zbudowano go na urwisku, a od południowej strony chroniły go podwójne wały i fosa między nimi. Wały obronne opierały się o naturalne wapienne skały, które wkomponowano w układ obronny grodu^[2].

Oprócz grodu archeolodzy prowadzili badania także w namulisku częściowo zawalonego schroniska Krzemienny Okap w Słupsku i na placu przed nim. Znaleźli dowody świadczące o zamieszkiwaniu tutaj ludzi prehistorycznych: około 1000 zabytków krzemiennych, 100 fragmentów ceramiki i 150 kości zwierzęcych. Tworzyły warstwę kulturową o grubości 20–30 cm. Na podstawie tych znalezisk archeolodzy oceniają, że było to obozowisko ludzi z okresu późnego neolitu zaliczanych do tak zwanej kultury ceramiki sznurowej. Ich głównym zajęciem było wytwarzanie narzędzi krzemiennych. Krzemienie do ich produkcji wydobywali w pobliżu obozowiska^[2].

Słupsko wchodzi w skład Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk Natura 2000 Ostoja Kroczycka^[3]. Na wzgórzu jest kilka skał^[4], dwie z nich są obiektem wspinaczki skalnej. Wspinacze opisują je jako Góra Słupska I i II oraz Góra Słupska III. Mają wysokość 10–12 m, pionowe i połogie ściany i występują w nich filary, kominy, przewieszenia i zacięcia. Wspinacze przeszli na nich 11 dróg wspinaczkowych o trudności IV+ – VI.3 w skali Kurtyki{^[5].

Na wzgórzu Słupsko oprócz Krzemiennego Okapu znajdują się jeszcze trzy inne schroniska: Schronisko Dolne w Słupsku Pierwsze, Schronisko Dolne w Słupsku Drugie, Schronisko Górne w Słupsku^[6].