Sługoccy herbu Jastrzębiec
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sługoccy – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Jastrzębiec, który wziął swoje nazwisko od Sługocina w Powiecie lubelskim, znany od XIV wieku.
Ten artykuł należy dopracować |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/Jastrz%C4%99biec_herb.svg/640px-Jastrz%C4%99biec_herb.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/47/Herb_Slepowron.jpg/320px-Herb_Slepowron.jpg)
Sługoccy zamieszkiwali Ziemię chełmską, gdzie pełnili liczne urzędy ziemskie oraz skąd brali aktywny udział w życiu politycznym kraju[1]. W pierwszej połowie XVII wieku ich dobra stanowiła przede wszystkim wieś Wierzchowiska. Zbigniew Sługocki był sędzią ziemskim buskim i pisarzem grodzkim krasnostawskim, zaś Józef Sługocki był stolnikiem chełmskim, posłem na Sejm, deputatem na Trybunał Koronny i w końcu jego marszałkiem (1740)[2]. Andrzej Dzierżysław Sługocki podpisał elekcję 1648 roku, tj. wybór Jana Kazimierza Wazy na króla Polski.
Po rozbiorach Rzeczypospolitej w zaborze austriackim wylegitymowali się ze staropolskiego szlachectwa Sługoccy z herbem Ślepowron w 1782 przed Halickim Sądem Grodzkim a także w XIX wieku przed Wydziałem Stanów we Lwowie[3]. Nie sposób jednak stwierdzić, czy stanowili oni gałąź Sługockich herbu Jastrzębiec, czy też reprezentowali oni odrębny ród Sługockich.