Sól Mohra, (NH
4)
2Fe(SO
4)
2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól podwójna kwasu siarkowego, amoniaku i żelaza na II stopniu utlenienia. Zarówno sama sól, jak i jej wodne roztwory, są względnie odporne na utlenianie żelaza(II) do stopnia utlenienia III. Przypisuje się to obniżeniu pH roztworu przez ulegające hydrolizie jony amonowe.
Szybkie fakty Nazewnictwo, konst. ...
Sól Mohra
|
![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/86/S%C3%ADran_%C5%BEeleznato-amonn%C3%BD.JPG/320px-S%C3%ADran_%C5%BEeleznato-amonn%C3%BD.JPG) |
Nazewnictwo |
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
konst. |
bis(siarczan) diamonu żelaza(II), bis(siarczan) diamonu żelaza(2+), bis(tetraoksydosiarczan) diamonu żelaza(II) |
Inne nazwy i oznaczenia |
siarczan amonu i żelaza(II), daw. siarczan amonowo-żelazawy |
|
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny |
(NH 4) 2Fe(SO 4) 2 |
Inne wzory |
(NH 4) 2SO 4·FeSO 4 |
Masa molowa |
284,05 g/mol |
Wygląd |
niebieskawo-zielone, bezwonne kryształy[1][2] |
Identyfikacja |
Numer CAS |
10045-89-3 7783-85-9 (heksahydrat) |
PubChem |
24863 |
SMILES |
[NH4+].[NH4+].[O-]S(=O)(=O)[O-].[O-]S(=O)(=O)[O-].[Fe+2] |
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Zamknij
W temperaturze pokojowej związek ten tworzy zielonkawe kryształy heksahydratu, łatwo rozpuszczalne w wodzie. Jest stosowany w chemii analitycznej jako odczynnik redukujący przy miareczkowaniu redoks oraz jako wygodne, stabilne źródło żelaza(II).
Odkrywcą tej soli jest Karl Friedrich Mohr.