Rosica (obwód witebski)

Rosica^[2] – wieś w rejonie wierchniedźwińskim obwodu witebskiego na Białorusi, na brzegu jeziora tej samej nazwy.

Rosica

Росіца

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	drysieński
Populacja (2009) • liczba ludności	243[1]
Nr kierunkowy	2151
Kod pocztowy	211641
Położenie na mapie obwodu witebskiego Rosica
Położenie na mapie Białorusi Rosica
55°55′13″N 27°45′51″E

Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w województwie połockim^[3].

Historia

Rosica została nabyta w roku 1599 przez Lwa Sapiehę od Dawida Rosickiego. W tym czasie znajdowała się w województwie połockim. Od 1753 należała do Łopacińskich z odnogi saryjskiej: Mikołaja Tadeusza do 1778, Tomasza Ignacego do 1817, a następnie Józefa Mikołaja. Następnie przeszła w ręce znanego agronoma i botanika Józefa Geralda Wyżyckiego.

W I rozbiorze Polski zagarnięta przez Rosję znalazła się w powiecie drysieńskim guberni witebskiej. W 1778 został wzniesiony kościół ufundowany przez M. Łopacińskiego. W 1864 zbudowano cerkiew prawosławną.

1 stycznia 1919 Rosica znalazła się w Białoruskiej SRR, jednak 16 stycznia włączono ją do Republiki Rosyjskiej. W 1924 znów przekazano sowieckiej Białorusi.

16–18 lutego 1943 w ramach operacji karnej „Winterzauber” wieś zniszczono. Młodzież wysłano częściowo do obozu śmierci Salaspils w Kircholmie, a częściowo na roboty do Niemiec. Pozostałych mieszkańców spalono w domach. Spora grupa ludności została zapędzona do obory, w której ich spalono. We wsi zabito 1528 cywilów^[4]. Pośród zabitych byli księża katoliccy Jerzy Kaszyra oraz Antoni Leszczewicz, z których pierwszy 18 lutego 1943 został spalony z innymi mieszkańcami, a drugi został zastrzelony za interwencję w obronie dzieci (według innych świadectw także spalony). 13 czerwca 1999 papież Jan Paweł II beatyfikował obu księży^[4].

Parafia rzymskokatolicka

Osobny artykuł: Parafia Trójcy Przenajświętszej w Rosicy.

Wieś jest siedzibą parafii Trójcy Przenajświętszej. Pierwsze informacje o istnieniu kościoła w Rosicy pochodzą z 2 poł. XVI wieku. Kościół parafialny, będący sanktuarium Męczenników, wybudowano z cegły w stylu romańskim w latach 1906–1911^[5].

Galeria

• 
  Jezioro
• 
  Kościół św. Trójcy
• 
  Wnętrze kościoła
• 
  Ruiny cerkwi św. Eufrazji