Sporadycznie obserwuje się występowanie ropni obustronnych.
ropień przednio-górny - najczęstszy (80% przypadków). Największe uwypuklenie znajduje się na granicy podniebienia miękkiego i łuku podniebienno-językowego (łuku przedniego), które zwykle zasłania migdałek
ropień tylno-górny - (15% przypadków) migdałek wypchnięty jest ku przodowi przez naciek znajdujący się w górnej części łuku podniebienno-gardłowego (łuku tylnego)
ropień dolny - (4% przypadków) wypycha migdałek ku górze
ropień zewnętrzny - (1% przypadków) przesuwa migdałek w całości ku linii środkowej
punkcja grubą igłą i w przypadku uzyskania treści ropnej nacięcie (ropień ten zawsze nacina się wewnątrzustnie cięciem błony śluzowej między łukiem podniebienno-językowym a migdałkiem) i drenaż ropnia
codzienne poszerzanie jamy ropnia, aż do całkowitego braku wypływu treści ropnej
antybiotykoterapia (10-14 dni)
2-3 dniowe płukanie jamy ustnej
tonsillektomia "na gorąco", wykonywana z następujących wskazań:
krwawienie po nacięciu ropnia (bezwzględnie) a także wskazania względne:
powikłania ogólne migdałkowopochodne
brak poprawy po nacięciu ropnia (utrzymujące się objawy ogólne i miejscowe)
Pacjenci po przebyciu ropnia okołomigdałkowego w przypadku istnienia objawów klinicznych (częstych angin) oraz pacjenci z nawracającymi ropniami okołomigdałkowymi powinny być zakwalifikowani do wykonania zabiegu tonsilektomii.
Nieleczony ropień okołomigdałkowy może przebić się i opróżnić na zewnątrz (do jamy ustnej) lub też w cięższych przypadkach może być przyczyną wielu groźnych powikłań: