Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Refraktometr Abbego – przyrząd optyczny służący do pomiarów współczynnika załamania światła z wykorzystaniem zjawiska całkowitego wewnętrznego odbicia, zaprojektowany przez Ernsta Abbego (1840–1905); umożliwia badania współczynnika załamania cieczy i ciał stałych o gęstości optycznej mniejszej od gęstości optycznej materiału pryzmatów (flint, szkło kwarcowe, kwarc)[1].
Współczynnik załamania światła (n) jest wyznaczany na podstawie wartości kąta granicznego na podstawie prawa Snelliusa:
gdzie dolne indeksy A i B odnoszą się do sąsiadujących ośrodków o różnej gęstości optycznej.
Kąt graniczny jest zdefiniowany jako wartość kąta padania światła biegnącego z ośrodka o większej wartości w sytuacji, gdy kąt załamania osiąga wartość 90° (promień „ślizga się” po powierzchni granicznej)[2][3]:
W refraktometrze wiązka promieniowania (np. monochromatyczna żółta linia D sodu z lampy sodowej) przechodzi przez dwa pryzmaty (A), między którymi znajduje się badana warstwa o mniejszej gęstości optycznej (B, np. woda lub roztwór wodny).
Wiązka ulega załamaniu lub odbiciu, zależnie od kąta padania i stosunku współczynników załamania w obu ośrodkach, równego stosunkowi sinusów kątów padania (1) i załamania (2). Konstrukcja przyrządu umożliwia stopniową zmianę kąta padania.
Precyzyjne wyznaczenie wartości kąta granicznego uzyskuje się dzięki zastosowaniu pryzmatu o szorstkiej powierzchni. Rozproszenie światła na tej powierzchni powoduje, że część wiązki o średnim kącie padania równym kątowi granicznemu (w odniesieniu do powierzchni gładkiej) ulega załamaniu, a część – odbiciu (granica pól wskazuje kąt graniczny). W okularze jest obserwowane pole częściowo oświetlone. Ostra granica między polem ciemnym i jasnym wskazuje wartość kąta granicznego[2][3].
Główną częścią refraktometru są połączone zawiasowo dwa pryzmaty – oświetleniowy i pomiarowy, pomiędzy które wprowadza się kroplę badanej cieczy. Pryzmaty znajdują się w obudowie utrzymywanej w stałej, kontrolowanej temperaturze (w popularnej wersji urządzenia stosuje się obieg wody z termostatu). Na pryzmat oświetleniowy, z matową powierzchnią, jest kierowane światło odbite od zwierciadła (np. promieniowanie słoneczne lub z lampy sodowej)[4].
Wiązka wychodząca z bloku pryzmatów jest kierowana do kompensatora – zestawu pryzmatów Amiciego sprzężonych z pokrętłem, którego obrót umożliwia zmniejszenie aberracji chromatycznej (tęczowego rozmycia granicy pól), co jest szczególnie ważne w przypadku stosowania światła białego. Obracając drugie pokrętło stopniowo zmienia się ustawienie pryzmatów i lusterka względem lunetki poszukując położenia, w którym obserwowana w okularze granica między polem jasnym i ciemnym znajduje się na przecięciu nici pajęczych. W tym położeniu odczytuje się ze skali przyrządu – w okularze drugiej lunetki – wartość współczynnika załamania. W przypadku badań stężenia cukru w roztworach wodnych wynik może być bezpośrednio odczytany z dodatkowej skali[4][5][6][7].
Refraktometrami Abbego są nazywane również różnorodne nowoczesne urządzenia, wzorowane na konstrukcji klasycznej, np. automatyczne refraktometry cyfrowe o wysokiej dokładności i precyzji, z automatyczną kompensacją temperatury, wbudowanym źródłem światła i cyfrowymi wyświetlaczami wyniku pomiaru[8][9].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.