![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Aleppo_Codex_%2528Deut%2529.jpg/640px-Aleppo_Codex_%2528Deut%2529.jpg&w=640&q=50)
Qere–Ketib
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Qere–Ketib (według dokładnej transkrypcji: qerê – keṯîḇ) – dwa aramejskie imiesłowy „czytany” – „napisany”[1], których używa się jako terminu technicznego w odniesieniu do Biblii hebrajskiej, na oznaczenie zawartych w masorze poprawek błędów w tekście spółgłoskowym (rzeczywistych lub domniemanych). W BHS (jak w większości rękopisów) błędne słowo jest oznaczone punktem, a na marginesie podano prawidłowe (albo najczęściej jedynie inną formę) wraz z literą ק (od qere). Natomiast samogłoski z „błędnego” słowa mają być czytane ze słowem „poprawionym”. Istniały jednak także inne sposoby oznaczeń (np. pionowa kreska, podobna do końcowego nun)[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Aleppo_Codex_%28Deut%29.jpg/320px-Aleppo_Codex_%28Deut%29.jpg)
Jest to bardzo częste spośród oznaczeń masory tekstu masoreckiego, występuje (w zależności od konkretnego manuskryptu) od 848 do 1566 razy[3].