Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pęczek potyliczny pionowy (łac. fasciculus occipitalis verticalis, ang. vertical occipital fasciculus, VOF) – pęczek włókien kojarzeniowych, łączący tylną część płata ciemieniowego z płatem skroniowym i płatem potylicznym[1].
Strukturę opisał jako pierwszy Carl Wernicke w 1881 roku u małp, nazywając ją senkrechte Occipitalbündel[2]. Heinrich Obersteiner w 1888 roku wykazał obecność analogicznej struktury w mózgu ludzkim, wprowadził nazwę fasciculus occipitalis perpendicularis[3]. Heinrich Sachs również potwierdził istnienie VOF u ludzi, wprowadził na jego określenie termin stratum profundum convexitatis[4]. Przez kolejne lata istnienie pęczka podłużnego pionowego było kwestionowane (m.in. przez Schnopfhagena i Monakowa). Alfred Walter Campbell w swoich pracach nie kwestionował istnienia pęczka, ale wątpił w znaczenie tej struktury[5]. Dopiero Yeatman i wsp. dowiedli istnienia VOF in vivo w ludzkim mózgu, używając obrazowania dyfuzyjnego rezonansu magnetycznego[6]. Kolejne badania sugerują istotną rolę pęczka podłużnego pionowego w komunikacji obszarów mózgu odpowiedzialnych za percepcję postrzeganych obiektów a regionami mapującymi informację przestrzenną[7][8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.