Prowincja św. Bonawentury Zakonu Braci Mniejszych we Włoszech

Prowincja św. Bonawentury Zakonu Braci Mniejszych we Włoszech (wł. Provincia di San Bonaventura dei Frati Minori) − jedna z prowincji franciszkańskich z siedzibą prowincjała w Rzymie.

Prowincja św. Bonawentury
Zakonu Braci Mniejszych
we Włoszech

Provincia di San Bonaventura dei Frati Minori

Państwo	Włochy
Siedziba	00186 Rzym Scala dell’Arce Capitolina, 12
Data powołania	2017
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
zakon	Zakon Braci Mniejszych
Prowincjał	Luciano De Giusti OFM
Dane statystyczne (2017)
Liczba osób zakonnych	150
Liczba klasztorów	20
Położenie na mapie Włoch Kuria Prowincjalna Franciszkanów
Położenie na mapie Lacjum Kuria Prowincjalna Franciszkanów
Położenie na mapie Rzymu Kuria Prowincjalna Franciszkanów
41°53′37,71″N 12°29′01,29″E
Strona internetowa

Historia

Odpowiadając na wynikające ze zmniejszania się liczby powołań do Zakonu Franciszkańskiego potrzeby generał wraz z zarządem podjęli decyzję o połączeniu prowincji rzymskiej i abruzyjskiej w jedną. Unifikację poprzedziła wizytacja generalna przeprowadzona w obu prowincjach przez o. Danila Tremoladę z prowincji asyskiej. Nową prowincję ustanowił generał Michael A. Perry w Greccio 9 maja 2017 roku. W momencie erekcji przestali pełnić swoje urzędy dotychczasowi ministrowie prowincjalni. Patronem nowej jednostki administracyjnej franciszkanów z siedzibą prowincjała w Rzymie wybrano św. Bonawenturę z Bagnoregio. Generał Perry mianował pierwszy zarząd: Luigi Recchia (prowincjał), Fabio Catenacci (wikariusz prowincji), Riccardo Burattin, Luciano De Giusti, Daniele Di Sipio, Alessandro Partini, Carlo Serri oraz Nando Simonetti (definitorzy prowincjalni). W momencie powstania prowincja liczyła około 150 braci, mieszkających w 20 domach zakonnych^[1].

Prowincja św. Bonawentury obejmuje swoim obszarem tereny Lacjum i Abruzji^[2]. Siedziby poszczególnych wspólnot znajdują się w następujących klasztorach^[3][4]:

• konwent Santa Maria in Aracoeli(inne języki) (Rzym, kuria)
• Policlinico Gemelli (Rzym)^[5]
• Torre Angela (Rzym)^[5]
• Frascati (Rzym)^[5]
• klasztor i parafia San Francesco a Ripa (Rzym)^[6]
• klasztor Sant’Angelo (Valmontone)
• klasztor i parafia San Sebastiano alle catacombe (Rzym)
• klasztor San Francesco (Bellegra)
• sanktuarium Santa Maria delle Grazie (Ponticelli, Rieti)
• sanktuarium Madonna delle Grazie (Teramo)
• sanktuarium San Bernardino (L’Aquila)
• sanktuarium w Greccio (Rieti)
• sanktuarium w Fonte Colombo (Rieti)
• sanktuarium w Poggio Bustone (Rieti)
• sanktuarium Santa Maria della Foresta (Rieti)
• klasztor i parafia w Acilia (Rzym)
• klasztor w Celano
• klasztor i parafia w Latinie
• klasztor w Orsogni
• klasztor w Lanciano
• klasztor San Giuliano (L’Aquila)
• klasztor Stella Maris (Pescara)
• klasztor San Bonaventura (Palatyn, Rzym)

W 2021 roku dotychczasowy prowincjał rzymski o. Massimo Fusarelli wybrany został generałem franciszkanów^[7]. Ministrem prowincjalnym Prowincji św. Bonawentury jest od 2021 roku o. Luciano De Giusti, wikariuszem o. Paolo Maiello, definitorem i sekretarzem prowincji o. Giovanni Loche^[8].

Dziedzictwo duchowe

Klasztory prowincji od wielu stuleci były miejscem rozwoju ruchu franciszkańskiego. Następujące osoby były związane z historią dwóch prowincji połączonych w 2017 roku.

Zdjęcie	Klasztor	Protagoniści
	Konwent San Francesco a Ripa w Rzymie	Franciszek z Asyżu, Jakubina Settesoli, grób Karola z Sezze[4]
	Konwent Aracoeli w Rzymie	brat Jałowiec (zm. na Aracoeli w 1258)[9]
	Klasztor San Francesco w Bellegrze	Franciszek z Asyżu, Tomasz z Cori, Teofil z Corte, Dydak Oddi, Marian z Roccacasale[4]
	Santa Maria della Grazie, Ponticelli Sabino	Amadeusz z Portugalii, Bonawentura z Barcelony[4]
	San Bernardino, L’Aquila	Bernardyn ze Sieny[4]
	Greccio	Franciszek z Asyżu[4]
	Fonte Colombo	Franciszek z Asyżu[4]
	Poggio Bustone	Franciszek z Asyżu[4]
	Santuario della Foresta, Rieti	Franciszek z Asyżu[4]
	Celano	Tomasz z Celano[3]
	Santissima Annunziata, Orsogna	Ludovico Riccelli da Gildone, Diego Giampaolo da Gamberale (słudzy Boży)[3]
	San Giuliano, L’Aquila	Jan Kapistran, Bernardyn z Fossy, Vincenzo dell’Aquila, Tymoteusz z Monticchio, Cezydiusz Giacomantonio[3]
	San Bonaventura, Palatyn (Rzym)	Bonawentura z Barcelony, Giovanni Battista da Borgogna, Leonard z Porto Maurizio[10]
	Gemelli (Rzym)	Agostino Gemelli

Zobacz też

• Prowincje Zakonu Braci Mniejszych

Przypisy

1. È nata la Provincia di San Bonaventura. ofm.org, 2017-05-10. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
2. Michael A. Perry: Discorso del Ministro generale alla nuova Provincia. ofm.org, 2017-05-10. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
3. Pastorale. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
4. Santuari. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
5. Solidarietà. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
6. Progetto d'accoglienza Ripa dei Settesoli. ripadeisettesoli.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
7. Fr. Massimo Fusarelli è il nuovo Ministro Generale dell’Ordine dei Frati Minori. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
8. Fr. Luciano De Giusti è il nuovo Ministro provinciale dei frati minori di Abruzzo-Lazio. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
9. Roma. Santa Maria in Aracoeli. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
10. Il complesso conventuale di S. Bonaventura al Palatino. fratipalatino.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona prowincji (wł.)