Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Praca przymusowa Niemców w Związku Radzieckim była częścią reparacji wojennych, jakich Związek Radziecki domagał się ze strony III Rzeszy po zakończeniu II wojny światowej. Szacunku radzieckich strat spowodowanych wojną dokonała powołana w lipcu 1944 Komisja Państwowa. Propozycję odebrania części reparacji wojennych w formie pracy jeńców wysunął wobec mocarstw zachodnich Iwan Majski. Uwzględniono ją na konferencji jałtańskiej, gdzie ustalono trzy formy odszkodowań dla ZSRR: z jednorazowej konfiskaty części niemieckiego majątku narodowego, rocznych dostaw towarów z produkcji bieżącej oraz pracy niemieckich jeńców.
Organizację deportacji powierzono dowództwu Armii Czerwonej. Rozpoczynano ją zazwyczaj po 2-3 tygodniach od zdobycia ziem zamieszkiwanych przez ludność niemiecką. Deportowanych kierowano głównie do pracy w kopalniach w Donbasie, Zagłębiu Kemerowskim i Kazachstanie, fabrykach zbrojeniowych, kołchozach i innych ośrodkach w Azji Środkowej, Syberii, Gruzji i in.
Liczba deportowanych jest trudna do oszacowania. Z terenów byłej III Rzeszy przyłączonych w 1945 do Polski Ludowej wywieziono ok. 218 tys. osób pochodzenia niemieckiego lub o takie pochodzenie podejrzewanych, w tym Górnoślązaków, ponadto dokonywano deportacji Niemców z terenów Jugosławii, Rumunii i innych państw.
Jeńców tych stopniowo zwalniano, pierwszych jeszcze w 1945 roku, ostatnich oficjalnie w 1948, choć zdarzały się przypadki późniejszych powrotów z zesłania. Około połowy przymusowych pracowników straciło życie w radzieckiej niewoli.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.