Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pori (83) – fiński kuter rakietowy z początku XXI wieku, jedna z czterech jednostek typu Hamina. Okręt został zwodowany w 2005 roku w stoczni Finnyards w Rauma, a do służby w Fińskiej Marynarce Wojennej wszedł 19 czerwca 2006 roku. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok).
„Pori” w 2010 r. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Projekt |
PV 50 |
Historia | |
Stocznia |
Finnyards , Rauma |
Położenie stępki |
2005 |
Wodowanie |
2005 |
Merivoimat | |
Nazwa |
„Pori” (83) |
Wejście do służby |
19 czerwca 2006 |
Los okrętu |
w służbie (2019) |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 235 ton |
Długość | |
Szerokość |
8,3 m |
Zanurzenie |
2 m |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 7510 KM 2 pędniki strugowodne | |
Prędkość |
32 węzły |
Zasięg |
500 Mm przy prędkości 30 węzłów |
Sensory | |
radary EADS TRS-3D, Furuno sonary Simrad Subdea Toadfish, Finnyards Sonac/PTA | |
Uzbrojenie | |
4 wyrzutnie pocisków rakietowych RBS-15SF (1 x IV) 1 armata Bofors kal. 57 mm 1 wyrzutnia rakiet plot. Umkhonto (1 x VIII) 2 wkm kal. 12,7 mm (2 x I) zrzutnia bg, miny | |
Załoga |
19-20 |
Prace projektowe nad kutrami rakietowymi 4. generacji rozpoczęto w Finlandii tuż po zakończeniu budowy okrętów typu Rauma[1]. Nowa konstrukcja (pod oznaczeniem PV 50) była rozwinięciem poprzedniego projektu, powielając większość systemów (wielkość, uzbrojenie, napęd i wyposażenie) z niewielkimi modyfikacjami[1][2]. Priorytetem konstruktorów była redukcja wartości pól fizycznych okrętu, co zaowocowało zastosowaniem nowej nadbudówki[1]. Początkowo planowano budowę jedynie dwóch jednostek, jednak po anulowaniu programu budowy poduszkowców rakietowych typu NB-432 zamówienie powiększono o dwa kolejne okręty[2].
„Pori” został zamówiony w stoczni Finnyards w Rauma 15 lutego 2005 roku jako czwarty okręt typu Hamina, a umowa opiewała na 21,7 mln euro[2][3]. Położenie stępki i wodowanie odbyło się w 2005 roku[4] .
Okręt jest kutrem rakietowym o długości całkowitej 50,8 metra (44,3 metra na konstrukcyjnej linii wodnej), szerokości całkowitej 8,3 metra i zanurzeniu 2 metry[5][6]. Gładkopokładowy kadłub jednostki został wykonany ze spawanych sekcji blachy aluminiowej[1][2]. Podzielony jest na siedem przedziałów wodoszczelnych: (od dziobu): I – skrajnik dziobowy, II – umywalnie, III – pomieszczenia mieszkalne załogi, IV – bojowe centrum informacyjne (BCI), V – siłownia dziobowa, VI – siłownia rufowa i VII – skrajnik rufowy z mechanizmami pędników[2]. Masywną nadbudówkę typu stealth wykonano z kompozytów poliestrowo-szklanych wzmocnionych włóknami kevlarowymi[1][2]. Zarówno kadłub, jak i nadbudówkę pokryto materiałem absorbującym i rozpraszającym fale radarowe (HPA-1), a niski poziom pola magnetycznego jest dodatkowo redukowany poprzez okrętowy system demagnetyzacyjny[1][2]. Wyporność standardowa wynosi 235 ton, zaś pełna 270 ton[5][7]. Siłownię okrętu stanowią dwa turbodoładowane 16-cylindrowe silniki wysokoprężne w układzie V MTU 16V538 TB93 o łącznej mocy 7510 KM przy 1900 obr./min, napędzające poprzez dwustopniową przekładnię redukcyjną Velmet M1HC-420 ES dwa pędniki strugowodne KaMeWa 90SII (o maksymalnym wychyleniu +/-65°)[8][9]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 32 węzły[5][7]. Okręt może zabrać 88 m³ mazutu, co zapewnia zasięg wynoszący 500 Mm przy prędkości 30 węzłów[5][6]. Energię elektryczną zapewniają dwa generatory prądu zmiennego 220 V Saab-Scania 11DGSJGM o mocy 295 KM każdy[5][8]. Siłownią zarządza automatyczny system nadzoru CAE Valmarine, który umożliwia jej bezwachtową pracę, a kolektory wydechowe wyposażono w instalację chłodzenia spalin wodą zaburtową norweskiej firmy Mecmar AS[5][8]. Autonomiczność okrętu wynosi 5 dób[5].
Główne uzbrojenie okrętu stanowi poczwórna wyrzutnia przeciwokrętowych pocisków rakietowych RBS-15SF3 produkcji szwedzkiej, umieszczona na śródokręciu, w tylnej części nadbudówki[10]. Pocisk rozwija prędkość 0,8 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 200 kg, zaś maksymalny zasięg sięga 100 km[6]. Na dziobie w wieży umieszczono pojedynczą armatę uniwersalną Bofors kalibru 57 mm Mark 3 L/70[6][11]. Masa naboju wynosi 2,6 kg, donośność 17 000 metrów i szybkostrzelność teoretyczna 220 strz./min[6]. W nadbudówce zainstalowano też pionową ośmioprowadnicową wyrzutnię rakiet plot. Umkhonto-IR (o zasięgu 12 km, prędkości 2 Ma i masie głowicy bojowej 22 kg)[8][12]. Broń małokalibrową stanowią umieszczone na nadbudówce na wysokości masztu dwa pojedyncze stanowiska wkm Ittk (licencyjne radzieckie NSW) kal. 12,7 mm[6][12].
Broń przeciwpodwodną stanowi zrzutnia bomb głębinowych[6][7]. Okręt może też przenosić do 10 min typu Merimiina 2000[12][13].
Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje system walki EADS ANCS SQ 2000, radar dozoru ogólnego EADS TRS-3D/16ES, radar nawigacyjny Furuno, system kierowania ogniem CEROS 200, głowica optroniczna Sagem EOMS NG, system walki radioelektronicznej Thales SIEWS DR 3000, sonar kadłubowy Simrad Subdea Toadfish, sonar holowany Finnyards Sonac/PTA (z 78-metrową pasywną anteną), system IFF EADS MSSR 2000, zintegrowany system łączności ICS-2000, ostrzegacz o opromieniowaniu laserowym EADS COLDS oraz system nawigacyjny oparty na ECDIS i AIS[6][13][14].
Jednostka została dostosowana do biernej obrony przeciwatomowej i przeciwchemicznej. W tym celu zamontowano 50 dysz do zraszania i spłukiwania okrętu wodą morską, a pomieszczenia wewnętrzne chronione są specjalnymi uszczelkami[1][2].
Załoga okrętu składa się z 5 oficerów oraz 14-15 marynarzy[5][13][uwaga 1].
„Pori” został wcielony do służby w Fińskiej Marynarce Wojennej w dniu 19 czerwca 2006 roku[2][8]. Kuter otrzymał numer burtowy 83[2][6].
Wraz z bliźniaczymi kutrami „Pori” bazuje w Upinniemi (na południe od Kirkkonummi)[2][6]. 4 stycznia 2018 roku Patria i Saab zawarły kontrakt na modernizację i dozbrojenie kutrów typu Hamina, warty 205 mln USD (prace mają objąć m.in. instalację systemu zwalczania okrętów podwodnych opartego na torpedach Saab NLT i nowego zintegrowanego systemu łączności TactiCall, a także modernizację systemu walki[15] .
Okręt nadal służy w fińskiej flocie (stan na 2019 rok)[4] .
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.