![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/PIC_40-W-180-5.jpg/640px-PIC_40-W-180-5.jpg&w=640&q=50)
Polska szkoła plakatu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polska szkoła plakatu – określenie powstałe w latach 60. XX w., stosowane wobec grupy polskich artystów-plakacistów, którzy zdobyli międzynarodowe uznanie jako twórcy plakatów o tematyce politycznej, społecznej i kulturalnej (film, przedstawienia teatralne, wystawy, przedstawienia cyrkowe).
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/PIC_40-W-180-5.jpg/640px-PIC_40-W-180-5.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/44/II_Miedzynarodowe_Biennale_Plakatu_%281968%29.jpg/320px-II_Miedzynarodowe_Biennale_Plakatu_%281968%29.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a4/Paragoncineplex21102006.jpg/640px-Paragoncineplex21102006.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0a/Tadeusz_Trepkowski_Polish_poster_designer.jpg/640px-Tadeusz_Trepkowski_Polish_poster_designer.jpg)
Plakaty wykonywane przez przedstawicieli tej szkoły miały zróżnicowaną stylistykę, lecz ich wspólnymi cechami były lapidarność i oszczędność formy, wymowna ironia, nowatorskie liternictwo[1]. Charakter twórczości polskich plakacistów określany bywał jako styl „niezależności i bystrości rozumu”[2].