Polska Wojskowa Jednostka Specjalna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polska Wojskowa Jednostka Specjalna Doraźnych Sił Zbrojnych Organizacji Narodów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie (PWJS) lub Jednostka Specjalna Wojska Polskiego (JSWP) – kontyngent logistyczno-inżynieryjno-saperski ludowego Wojska Polskiego (POLLOG) w ramach sił pokojowych ONZ na Półwyspie Synaj i Wzgórzach Golan w latach 1973-1979. Jednostka Wojskowa 5577.
ONZ UNEF II | |
Półwysep Synaj | |
Historia | |
Państwa wystawiające | |
---|---|
Państwa mandatowe | |
Decyzja o użyciu |
3 listopada 1973 |
Rozpoczęcie misji |
26 listopada 1973 |
Zakończenie misji |
15 listopada 1979 |
Liczba zmian |
12 |
Dowódcy | |
Pierwszej zmiany |
płk Jerzy Jarosz |
Ostatniej zmiany |
płk Zenon Molczyk |
Konflikt zbrojny | |
wojna Jom Kipur (wojny izraelsko-arabskie) | |
Organizacja | |
Typ |
inżynieryjny, logistyczny |
Podporządkowanie | |
Skład |
Kompanie: budowlana, dowodzenia i ochrony, transportowa, inżynieryjna, obsługi, remontowa, Polski Szpital Polowy, 2 wydzielone grupy |
Liczebność |
826 żołnierzy (1973) |
Dyslokacja |
PWJS była pierwszym polskim zagranicznym kontyngentem wojskowym do sił Narodów Zjednoczonych (wcześniej PRL wysyłała jedynie grupy oficerów do komisji międzynarodowych), a jej zadania obejmowały rozminowanie terenu, zaopatrzenie batalionów operacyjnych oraz pomoc medyczną.