![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f3/GraphiteUSGOV.jpg/640px-GraphiteUSGOV.jpg&w=640&q=50)
Polimorfizm (krystalografia)
występowanie różnych odmian krystalograficznych tej samej substancji chemicznej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polimorfizm (gr. wielopostaciowość, różnopostaciowość) – zjawisko występowania różnych odmian krystalograficznych tej samej substancji chemicznej. Występuje ono wtedy, gdy ta sama substancja może występować w dwóch lub nawet kilku formach krystalicznych.
![]() |
Ten artykuł dotyczy zjawiska w krystalografii. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f3/GraphiteUSGOV.jpg/320px-GraphiteUSGOV.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bd/DiamanteEZ.jpg/320px-DiamanteEZ.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2c/Calcite-118211.jpg/320px-Calcite-118211.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/Aragonite_Spain.jpg/160px-Aragonite_Spain.jpg)
Odmiany polimorficzne nie są różnymi stanami skupienia, ale są różnymi fazami materii, przejścia z jednej odmiany do drugiej są przemianami fazowymi pierwszego rzędu. Głównymi czynnikami mającymi wpływ na polimorfizm są ciśnienie i temperatura. Nie zachodzą one jednak w ściśle określonych temperaturach, lecz są zależne od termicznej historii próbek. Powoduje to, że dany związek może występować w dwóch różnych odmianach polimorficznych w tej samej temperaturze. Istnieje też możliwość uzyskiwania różnych form polimorficznych poprzez krystalizację związków chemicznych w ściśle określony sposób.
Występowanie odmian polimorficznych pierwiastków chemicznych jest jedną z form alotropii.
Pierwszą osobą, która rozpoznała polimorfizm był Eilhardt Mitscherlich, w 1820 roku. Natomiast w 1832 roku Friedrich Wohler oraz Justus Liebig, jako pierwsi, opisali benzamid jako przykład polimorfizmu w organicznej substancji stałej. Wraz z rozwojem technik analitycznych charakterystyka polimorfizmu stała się o wiele łatwiejszym zjawiskiem do badania.