Pobłocie (powiat wejherowski)

Pobłocie (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Pòbłocé) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Linia^[6][4]. Wieś jest siedzibą sołectwa Pobłocie.

Integralne części wsi Pobłocie^[6][4]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
016562	Dąbrówka	część wsi
0165630	Niedźwiadek	część wsi
0165646	Starowiejski Rów	część wsi
0165652	Szeperia	część wsi

Zobacz też: Pobłocie w innych znaczeniach tej nazwy.

Pobłocie

wieś
Rzeźba Szëmich na szlaku turystycznym
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	wejherowski
Gmina	Linia
Liczba ludności (2011)	428[1][2]
Strefa numeracyjna	58
Kod pocztowy	84-223[3]
Tablice rejestracyjne	GWE
SIMC	0165617[4]
Położenie na mapie gminy Linia Pobłocie
Położenie na mapie Polski Pobłocie
Położenie na mapie województwa pomorskiego Pobłocie
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego Pobłocie
54°28′09″N 18°04′24″E[5]

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego^[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gdańskiego.

Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Poblotz. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Poblotz w 1942 została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemiecką – Beerenhof.^[8]

Urodził się tu i wychował Maciej Miecznikowski.

W miejscowości, jako jedna z 13 figur szlaku turystycznego „Poczuj kaszubskiego ducha" współfinansowanego ze środków unijnych znajduje się rzeźba wykonana przez Jana Redźko na podstawie opracowania "Bogowie i duchy naszych przodków. Przyczynek do kaszubskiej mitologii" Aleksandra Labudy, przedstawiająca kaszubskiego demona zwanego Szëmich^[9].

Zobacz też

• Pobłocie Małe, Pobłocie Wielkie
• Lewino
• Strzepcz

Przypisy

1. Wieś Pobłocie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-29], liczba ludności na podstawie danych GUS.
2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 940 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102853
6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
7. Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
8. Familienforschung in Westpreußen. [dostęp 2015-08-15]. (niem.).
9. Portal pomorskie.travel. [dostęp 2020-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-29)].