Pistolet PSS

PSS „Wuł”^{[potrzebny przypis]} (ПСС «Вул», ros. Пистолет Cамозарядный Специальный) – radziecki niewielki pistolet samopowtarzalny (kod GRAU 6P28), opracowany dla pracowników KGB oraz oddziałów Specnazu. Zaadaptowany został w roku 1983 (prace rozpoczęto w roku 1979). Jego konstruktorami byli Krasnikow, Lewczenko, Medwiecki i Petrow. Pistolet strzela specjalnie dla niego opracowaną amunicją tłoczkową, bezdźwiękową SP-4, co w konsekwencji powoduje brak konieczności stosowania jakichkolwiek zewnętrznych tłumików (pistolet wydaje dźwięk przypominający broń pneumatyczną). Amunicja ma dobre zdolności penetracyjne. Na dystansie 25 metrów przebija płytę stalową o grubości 2 milimetrów i standardowy stalowy hełm wojskowy.

PSS

Państwo	ZSRR
Rodzaj	wytłumiony pistolet samopowtarzalny
Historia
Prototypy	1979–1983
Dane techniczne
Kaliber	7,62 mm
Nabój	7,62 × 41 mm SP-4
Magazynek	6 naboi
Wymiary
Długość	165 mm
Wysokość	140 mm
Masa
broni	700 g (niezaładowanego), 850 g (załadowanego)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	200 m/s
Zasięg skuteczny	50 m

Mechanizm spustowy identyczny jak w pistolecie PM – typu SA/DA z kurkiem zewnętrznym. Bezpiecznik manualny umieszczony w z lewej strony w tylnej części zamka. Magazynek jednorzędowy mieści 6 nabojów kalibru 7,62 × 41 mm (SP-4).

Pistolet PSS obecnie używany jest przez rosyjskie oddziały antyterrorystyczne.

Bibliografia

• Sergiusz Mitin. Broń rosyjskich komandosów cz. 1. „Raport-wto”. 2003. nr 1. s. str. 46-48. ISSN 1479-270X.