Pieśń neapolitańska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pieśń neapolitańska – pieśń nawiązująca do muzyki ludowej pochodzącej z okolic Neapolu, komponowana do tekstów w języku neapolitańskim. Do najbardziej znanych utworów tego gatunku należą: „Te voglio bene assaje” (1835), „Santa Lucia” (1848), „’O sole mio” (1898) i „Torna a Surriento” (1902).