![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/18/Wessobrunner_Sch%25C3%25B6pfungsbericht.png/640px-Wessobrunner_Sch%25C3%25B6pfungsbericht.png&w=640&q=50)
Pieśń Wessobruńska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pieśń Wessobruńska (Wessobrunner Lied, Wessobrunner Gebet) – utwór poetycki napisany w języku staro-wysoko-niemieckim w systemie aliteracyjnym. Jego zapis pochodzący z pierwszych dziesięcioleci IX w. odnaleziono w bawarskim klasztorze w Wessobrunn. Przypuszcza się, że oryginał powstał pod koniec VIII w. w Fuldzie.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/18/Wessobrunner_Sch%C3%B6pfungsbericht.png/640px-Wessobrunner_Sch%C3%B6pfungsbericht.png)
Utwór liczy tylko 9 linijek i jest przerwany w środku zdania. Autor stara się w nim przekonać słuchaczy, iż świat miał początek, a jedyną ponadziemską wieczną istotą jest Bóg który go stworzył. Jest to zrozumiałe ponieważ dawni Germanie uważali że świat jest wieczny, niestworzony, a ich bogowie nie byli wieczni lecz zostali stworzeni, zatem nie mogli być starsi od niego.
Po pieśni zapisano krótką modlitwę (najstarszą w języku storo-wysoko-niemieckim) nawiązującą tematycznie do stworzenia przez Boga nieba i ziemi.