![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/57/Books_which_use_the_Pe%25CC%258Dh-%25C5%258De-j%25C4%25AB_romanisation_system_for_Southern_Min-Taiwanese.jpg/640px-Books_which_use_the_Pe%25CC%258Dh-%25C5%258De-j%25C4%25AB_romanisation_system_for_Southern_Min-Taiwanese.jpg&w=640&q=50)
Pe̍h-ōe-jī
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pe̍h-ōe-jī (POJ) (chiń. 白話字, pinyin: báihuà zì) – system zapisu języka chińskiego za pomocą alfabetu łacińskiego, wprowadzony w XIX w. przez chrześcijańskich misjonarzy w Fujian i na Tajwanie. Do tej pory bywa używany do zapisu odmiany hokkien, zwłaszcza języka tajwańskiego. Istnieje także wersja tego systemu dla języka hakka, zwana pha̍k-fa-sṳ, dla języka mindong bàng-uâ-cê, oraz dla dialektu teochew, nazywana pêh-uē-jī.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/57/Books_which_use_the_Pe%CC%8Dh-%C5%8De-j%C4%AB_romanisation_system_for_Southern_Min-Taiwanese.jpg/640px-Books_which_use_the_Pe%CC%8Dh-%C5%8De-j%C4%AB_romanisation_system_for_Southern_Min-Taiwanese.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2c/Ang-phoe_Seng-keng_te-571-bin.jpg/640px-Ang-phoe_Seng-keng_te-571-bin.jpg)