![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/04/Kwietnikowa%252C_Paw%25C5%2582owa_A1.jpg/640px-Kwietnikowa%252C_Paw%25C5%2582owa_A1.jpg&w=640&q=50)
Pawłowa Turnia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pawłowa Turnia (słow. Bradavica Z vrchol, niem. Müller-Turm, węg. Müller-torony, 2473 m[1]) – najbardziej zachodni i najniższy z czterech wierzchołków Staroleśnego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Wraz z Kwietnikową Turnią tworzą parę niższych szczytów, położonych po zachodniej stronie Klimkowych Wrótek. Po wschodniej stronie tej przełączki znajduje się Klimkowa Turnia i Tajbrowa Turnia[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/04/Kwietnikowa%2C_Paw%C5%82owa_A1.jpg/640px-Kwietnikowa%2C_Paw%C5%82owa_A1.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7c/Starole%C5%9Bny_Szczyt_A1.jpg/640px-Starole%C5%9Bny_Szczyt_A1.jpg)
Najczęściej uczęszczana droga na Pawłową Turnię prowadzi z Doliny Wielickiej przez Kwietnikowy Żleb na Zwodną Ławkę, następnie obchodzi się Pawłową Turnię nad Doliną Staroleśną i Klimkowym Żlebem wychodzi na Klimkowe Wrótka[3]. Z nich wyjście na Pawłową Turnię jest trudniejsze niż na Klimkową i Tajbrową Turnię, tworzy ona bowiem prawie monolityczny blok granitowy. Pierwsze znane wejście na Pawłową Turnię: Paul Habel, Johannes Müller oraz przewodnicy Johann Breuer i Pavel Čižák 17 lipca 1896 r. przy okazji czwartego wejścia na główny szczyt.
Staroleśny Szczyt należy do najtrudniej dostępnych wybitnych szczytów tatrzańskich[3]. Zgodnie z przepisami Tatrzańskiego Parku Narodowego wejście dopuszczalne jest tylko z przewodnikiem[4].