Pancerniki typu South Carolina
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pancerniki typu South Carolina – typ amerykańskich pancerników z okresu sprzed I wojny światowej składający się z dwóch jednostek: USS "South Carolina" (BB-26) i USS "Michigan" (BB-27); pierwszy typ amerykańskich drednotów. Koncepcja obu okrętów powstała zgodnie z zasadą all-big-gun (pancernika uzbrojonego wyłącznie w liczne działa największego kalibru) jeszcze przed HMS "Dreadnought", ale ich projektowanie posuwało się zbyt wolno i w efekcie "Dreadnought" został zbudowany przed ich rozpoczęciem, stając się pierwszym pancernikiem nowej generacji.
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Wejście do służby |
1910 | ||
Zbudowane okręty |
2 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
standardowa: 16 000 t | ||
Długość |
138 m | ||
Szerokość |
24,4 m | ||
Zanurzenie |
7,45 m | ||
Napęd |
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o mocy 16 500 ind. KM (12,3 MW) | ||
Prędkość |
18,79 węzłów (próby USS "Michigan") | ||
Zasięg |
6950 mil morskich | ||
Załoga |
51 oficerów i 881 podoficerów oraz marynarzy | ||
Uzbrojenie |
8 dział 305 mm (4xII), | ||
|