![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ee/Pdp-11-40.jpg/640px-Pdp-11-40.jpg&w=640&q=50)
PDP-11
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
PDP-11 – seria 16-bitowych minikomputerów sprzedawanych przez firmę Digital Equipment Corporation od roku 1970[1][2] aż do lat 90[2]. Jakkolwiek nie był oficjalnie określany mianem następcy Digitala PDP-8 w ramach serii PDP (obie linie produktów współistniały na rynku ponad 10 lat), PDP-11 zastąpił PDP-8 w wielu zastosowaniach związanych z obliczeniami czasu rzeczywistego. Komputer miał wiele cech innowacyjnych i był łatwiejszy w programowaniu od swojego poprzednika. Był lubiany przez programistów i został zastąpiony dopiero przez VAX-11 – 32-bitowe rozwinięcie PDP-11. Ostatecznie (jak inne minikomputery) został wyparty z rynku przez komputery osobiste, takie jak IBM PC i Apple II, oraz stacje robocze, w tym te wytwarzane przez Sun. Przez dekady PDP-11 był najmniejszym komputerem obsługującym system operacyjny Unix. Pierwszym modelem, który oficjalnie potrafił to robić był PDP-11/20, stworzony w 1970 roku[3]. Łącznie sprzedano ponad 600 tysięcy egzemplarzy[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ee/Pdp-11-40.jpg/640px-Pdp-11-40.jpg)