Płaskowyż Polarny
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płaskowyż Polarny[1] (ang. Polar Plateau, South Polar Plateau)[1] – pokryty czapą lodową płaskowyż w centralnej części Antarktydy Wschodniej, obszar wokół bieguna południowego.
 Płaskowyż Polarny (1994) | |
| Terytorium | |
|---|---|
| Rodzaj obiektu |
płaskowyż |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 90°00′00″S 0°00′00″E | |
Region płaskowyżu wokół bieguna jako pierwszy nazwał w 1909 roku Ernest Shackleton (1874–1922) – King Edward VII Plateau[2]. Kolejną nazwę nadała mu w 1911 roku wyprawa Amundsena na biegun południowy – Kong Haakon VII Vidde[2]. Współcześnie funkcjonuje powszechnie nazwa South Polar Plateau[2].
Płaskowyż Polarny leży w centralnej części Antarktydy Wschodniej[3]. Wznosi się na wysokość 2500–3000 m i w całości pokryty jest czapą lodową, której grubość dochodzi do 3000 m[3]. W jego środkowej części znajduje się biegun południowy[3].
Płaskowyż został odkryty w czasie wyprawy Shackletona w 1909 roku[4]. Ekspedycja dotarła tu pokonując Lodowiec Beardmore’a[4].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
