![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/10/ROKS_Lee_Sunsin_%2528SS_068%2529_arrives_at_Naval_Station_Pearl_Harbor.jpg/640px-ROKS_Lee_Sunsin_%2528SS_068%2529_arrives_at_Naval_Station_Pearl_Harbor.jpg&w=640&q=50)
Okręty podwodne typu 209
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Okręty podwodne typu 209 – eksportowa konstrukcja niemieckich okrętów podwodnych zaprojektowanych przez Ingenieur Kontor Lübeck (IKL), która odniosła największy sukces handlowy ze wszystkich typów zachodnich okrętów podwodnych po drugiej wojnie światowej. Konstrukcja tych okrętów oparta była na doświadczeniach wcześniejszych niemieckich typów okrętów tej klasy, wykorzystywała też wiele ich komponentów o potwierdzonej użyteczności i sprawności. Duża pojemność baterii elektrycznych zapewniała tym okrętom duży zasięg i prędkość podwodną, zaś zaawansowany projekt okazał się być bardzo elastyczny w modyfikacjach, umożliwiać powiększenia okrętów oraz zapewniał łatwość modernizacji w zakresie sensorów i wyposażenia, a także ulepszania akustycznych charakterystyk pływania. W czterech okrętach typu Shishumar przeznaczonych dla Indii zastosowano kapsuły ratownicze mogące ewakuować całą załogę okrętu.
![]() | |
Rodzaj okrętu | |
---|---|
Kraj budowy | |
Projekt | |
Stocznia |
HWK, Golcük, Daewoo, Rio de Janeiro, Pendik, Blohm und Voss, Mazagon |
Zbudowane |
61 |
Użytkownicy |
|
Przez lata produkcji tych jednostek, Howaldtswerke-Deutsche Werft opracowała serię pakietów modernizacyjnych. Wiele okrętów typu 209 zostało zmodyfikowanych do standardu niemieckich okrętów typu 206A, a także otrzymało możliwość odpalania przeciwokrętowych pocisków manewrujących Sub-Harpoon. Po wejściu do służby niemieckich okrętów typu 212A, pojawiła się możliwość zastosowania w jednostkach typu 209 pakietu modernizacyjnego w postaci zapewniającego większą sprawność i wyciszenie silników elektrycznych z magnesami trwałymi (Permanent-Magnet Motor - PMM), zaawansowanej śruby oraz układu napędu niezależnego od powietrza, poprzez instalację sekcji z ogniwami paliwowymi.
Budowane w pięciu wariantach, w różnych krajach, których nazwy pochodzą od przybliżonej wyporności okrętów: 209/1100, 209/1200, 209/1300, 209/1400 i 209/1500. Pierwsze cztery okręty zostały zamówione przez Grecję w 1967.