Okręty podwodne typu UC I
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Okręty podwodne typu UC I – pierwsze niemieckie podwodne stawiacze min z okresu I wojny światowej. Nie posiadały uzbrojenia torpedowego, przenosiły natomiast 12 min kotwicznych. W latach 1914–1915 zbudowano dla marynarki niemieckiej 15 jednostek tego typu (od UC-1 do UC-10 przez stocznię Vulcan w Hamburgu i od UC-11 do UC-15 przez stocznię Weser w Bremie). Wszystkie okręty wzięły udział w I wojnie światowej, operując głównie na Morzu Północnym i Adriatyku. Swoimi minami wyrządziły duże szkody żegludze ententy i państw neutralnych, jednak okupione to zostało utratą wszystkich jednostek.
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Projekt |
35a | ||
Stocznia | |||
Zbudowane |
15 | ||
Użytkownicy |
Kaiserliche Marine | ||
Typ poprzedzający |
brak | ||
Typ następny |
UC II | ||
Służba w latach |
1915-1931 | ||
Stracone |
15 | ||
Uzbrojenie: | |||
12 min typu UC/120 1 karabin maszynowy | |||
Wyrzutnie min |
6 | ||
Załoga |
14-19 oficerów i marynarzy | ||
Wyporność: | |||
• na powierzchni |
168 ton | ||
• w zanurzeniu |
183 ton | ||
Zanurzenie testowe |
50 m | ||
Długość |
33,99 m | ||
Szerokość |
3,15 m | ||
Zanurzenie |
3,04 m | ||
Napęd: | |||
1 silnik wysokoprężny o mocy 90 KM 1 silnik elektryczny o mocy 175 KM, 1 śruba | |||
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
Zasięg: | |||
• na powierzchni |
powierzchnia: 780–910 Mm przy 5 w. | ||
|