Norweskie Siły Zbrojne
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Norweskie Siły Zbrojne (norw. Forsvaret) – formacja wojskowa stojąca na straży suwerenności Królestwa Norwegii.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data sformowania |
1628 | ||
Dane podstawowe | |||
Liczebność |
26,2 tys. | ||
Budżet wojskowy | |||
Kwota |
7 mld USD | ||
|
Wojska norweskie w 2014 roku liczyły 26,2 tys. żołnierzy służby czynnej oraz 45,3 tys. rezerwistów. Według rankingu Global Firepower (2014) norweskie siły zbrojne stanowią 39. siłę militarną na świecie, z rocznym budżetem na cele obronne w wysokości 7 mld dolarów (USD)[1].
Norweskie Siły Zbrojne zostały utworzone w 1628 roku. Podlegają Ministerstwu Obrony (ministrem obrony jest Anne-Grete Strøm-Erichsen), a ich naczelnym dowódcą jest formalnie król Harald V, a faktycznie Szef Sztabu Generalnego gen. Sverre Diesen. Od 1949 roku Norwegia jest członkiem NATO.
Norweskie Siły Zbrojne składają się z 4 komponentów Królewskiej Armii Norweskiej (Hæren), Królewskiej Marynarki Wojennej (Sjøforsvaret), Królewskich Sił Powietrznych (Luftforsvaret) i Obrony Krajowej (Heimevernet).
Dowodzeniem Siłami Zbrojnymi Norwegii zajmują się: Sztab Generalny w Oslo, Narodowe Dowództwo Sił Połączonych w Jåttå koło Stavanger (dowodzi operacjami sił norweskich na całym świecie) i Organizacja Logistyczna Sił Zbrojnych Norwegii w Kolsaas koło Oslo (odpowiada m.in. za zakupy, inwestycje, zaopatrzenie, systemy informatyczne, magazyny materiałowe i składy wojskowe).