![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/Diary_1914-1915_%2528manuscript%2529.pdf/page1-640px-Diary_1914-1915_%2528manuscript%2529.pdf.jpg&w=640&q=50)
Literatura faktu
gatunek utworów niezawierających elementów fikcyjnych ani fabularnych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Literatura faktu (ang. non-fiction) – formy literackie, które przedstawiają autentyczne postacie i wydarzenia, jak np. reportaż (relacja, raport), dziennik, pamiętnik (wspomnienia), biografia, wywiad, według niektórych klasyfikacji również felieton i publicystyczny esej[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/Diary_1914-1915_%28manuscript%29.pdf/page1-640px-Diary_1914-1915_%28manuscript%29.pdf.jpg)
Celem powstania i publikowania tego rodzaju utworów jest przedstawienie wiarygodnej relacji[1], opartej na wydarzeniach, faktach i zebranych materiałach[1][2]. Literatura faktu nie jest synonimem literatury fachowej, ale nie należy też do beletrystyki[3]. Ma przede wszystkim charakter dokumentarny, zwykle jest jednak częściowo beletryzowana[1]. Z powieści czerpie techniki narracji i beletryzacji zdarzeń[1], z tekstami fachowymi zaś łączy ją rzeczowość i informatywność[4]. Niektóre utwory literatury faktu, ze względu na walory literackie i moralne, zaliczają się do literatury pięknej[5].
Termin ten pojawił się na początku XX wieku jako hasło programowe, żądające od literatury odrzucenia fikcji i zwrócenia się ku dokumentowaniu rzeczywistości[6]. Nazwa „literatura faktu” pojawiła się w polskiej terminologii na przełomie lat 20. i 30.[1]