Najlepsze lata naszego życia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Najlepsze lata naszego życia (ang. The Best Years of Our Lives) – amerykański melodramat wojenny z 1946 roku w reżyserii Williama Wylera na podstawie powieści Glory for Me MacKinlaya Kantora. Film przedstawiający historię trzech żołnierzy wracających do domu z frontu II wojny światowej.
Gatunek | |||
---|---|---|---|
Data premiery |
21 listopada 1946 | ||
Kraj produkcji | |||
Język | |||
Czas trwania |
172 min | ||
Reżyseria | |||
Scenariusz | |||
Główne role | |||
Muzyka | |||
Zdjęcia | |||
Scenografia |
Julia Heron | ||
Kostiumy | |||
Montaż | |||
Produkcja | |||
Wytwórnia |
Samuel Goldwyn Company | ||
Dystrybucja | |||
Budżet |
2 100 000 USD (szacowany) | ||
Przychody brutto |
23 700 000 USD | ||
|
Najlepsze lata naszego życia było sukcesem finansowym i artystycznym. Był to najbardziej dochodowy film w Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii od czasu Przeminęło z wiatrem (1939), a także szósty najczęściej uczęszczany film w brytyjskich kinach w historii, przy sprzedanych 20 mln biletach[1].
Film otrzymał 8 Nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej, w tym za najlepszy film oraz nagrodę BAFTA dla najlepszego filmu. Jest to jedyny przypadek w historii Oscarów, gdy laureat otrzymał dwie nagrody za pojedynczy występ – Harold Russell otrzymał nagrodę za najlepszego aktora drugoplanowego oraz nagrodę honorową „za przyniesienie nadziei i odwagi innym weteranom poprzez występ w Najlepszych latach naszego życia”[2].
W 1989 roku film został jednym z pierwszych 25 filmów wprowadzonych do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako „znaczących kulturowo, historycznie bądź estetycznie”[3].