Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych − nagroda przyznawana przez Królewską Szwedzką Akademię Nauk.

Nagroda ta nie została wymieniona w testamencie Alfreda Nobla[1]. Jest fundowana od 1969 roku przez szwedzki bank centralnyBank Szwedzki − czyli nie pochodzi z funduszy z których jest finansowanych pięć Nagród Nobla.

Lista laureatów

Do 2023 roku przyznano 55 nagród, którymi wyróżniono 93 laureatów[2]. Najwięcej laureatów (14) pochodziło z Uniwersytetu Chicagowskiego[3]. Do 2007 r. najwięcej nagród (8) przyznano w dziedzinie makroekonomii[4].

Więcej informacji Rok, Wyróżniony ...
Rok Wyróżniony Dziedzina Osiągnięcia
1969 Ragnar Frisch Ekonometria za rozwój i zastosowanie modeli dynamicznych do analizy procesów ekonomicznych[5]
Jan Tinbergen
1970 Paul Samuelson Teoria równowagi ogólnej i teoria równowag cząstkowych za pracę naukową, poprzez którą rozwinął statyczną i dynamiczną teorię ekonomii i aktywnie przyczynił się do podniesienia poziomu analizy w naukach ekonomicznych[6]
1971 Simon Kuznets Wzrost gospodarczy i historia gospodarcza za opartą na badaniach empirycznych interpretację wzrostu gospodarczego, która dała nowe i pogłębiła istniejące zrozumienie ekonomiczne struktur społecznych i procesów rozwoju[7]
1972 John Hicks Teoria równowagi ogólnej za pionierski wkład w ekonomiczną teorię równowagi ogólnej oraz ekonomii dobrobytu[8]
Kenneth Arrow
1973 Wassily Leontief Analiza nakładów i wyników za rozwój metody nakładów i wyników i jej zastosowanie do ważnych problemów ekonomicznych[9]
1974 Gunnar Myrdal Makroekonomia i ekonomia instytucjonalna za pionierską pracę w dziedzinie teorii pieniądza i wahań gospodarczych oraz za pogłębioną analizę współzależności zjawisk ekonomicznych, społecznych i instytucjonalnych[10]
Friedrich Hayek
1975 Leonid Kantorowicz Teoria optymalnej alokacji zasobów za wkład w teorię optymalnej alokacji zasobów[11]
Tjalling Koopmans
1976 Milton Friedman Makroekonomia za osiągnięcia w dziedzinie analizy konsumpcji, historii i teorii monetarnej oraz za przedstawienie złożoności polityki stabilizacyjnej[12]
1977 Bertil Ohlin Międzynarodowe stosunki gospodarcze za przełomowy wkład w teorię handlu międzynarodowego i międzynarodowych przepływów kapitałowych[13]
James Meade
1978 Herbert Simon Badania operacyjne (zarządzanie) za pionierskie badania procesów podejmowania decyzji wewnątrz organizacji gospodarczych[14]
1979 Theodore Schultz Ekonomia rozwoju za pionierski wkład w badania rozwoju gospodarczego ze szczególnym uwzględnieniem problemów krajów rozwijających się[15]
Arthur Lewis
1980 Lawrence Klein Makroekonometria za stworzenie modeli ekonometrycznych i ich zastosowanie do analizy wahań ekonomicznych i polityki ekonomicznej[16]
1981 James Tobin Makroekonomia za analizę rynków finansowych i ich związków z decyzjami o wydatkach, zatrudnieniem, produkcją i cenami[17]
1982 George Stigler Organizacja przemysłu za nowatorskie badania nad strukturami przemysłu, funkcjonowaniem rynków oraz przyczynami i skutkami regulacji publicznej[18]
1983 Gérard Debreu Teoria równowagi ogólnej za wdrożenie do teorii ekonomii nowych metod analitycznych oraz za nowe ścisłe sformułowanie teorii równowagi ogólnej[19]
1984 Richard Stone Pomiar produktu narodowego za zasadniczy wkład w rozwój systemów rachunku narodowego, a tym samym ogromne usprawnienie podstaw empirycznej analizy ekonomicznej[20]
1985 Franco Modigliani Makroekonomia za pionierskie analizy oszczędzania i rynków finansowych[21]
1986 James M. Buchanan Jr. Finanse publiczne za rozwój kontraktowych i konstytucyjnych podstaw teorii podejmowania decyzji ekonomicznych i politycznych[22]
1987 Robert M. Solow Teoria wzrostu gospodarczego za wkład w teorię wzrostu gospodarczego[23]
1988 Maurice Allais Teoria równowagi ogólnej i teoria równowag cząstkowych za pionierski wkład w teorię rynków i efektywnego wykorzystywania zasobów[24]
1989 Trygve Haavelmo Ekonometria za wyjaśnienie podstaw ekonometrii w oparciu o rachunek prawdopodobieństwa i analizę równoczesnych struktur ekonomicznych[25]
1990 Harry Markowitz Ekonomia finansowa za pionierskie prace w teorii ekonomii finansowej[26]
Merton Miller
William Sharpe
1991 Ronald Coase Teoria instytucji za odkrycie i wyjaśnienie wpływu kosztów transakcyjnych i praw własności na strukturę instytucjonalną i funkcjonowanie gospodarki[27]
1992 Gary Becker Mikroekonomia i socjologia ekonomiczna za rozszerzenie zakresu analizy mikroekonomicznej na szeroki zakres ludzkich zachowań i interakcji, włączając zachowania pozarynkowe[28]
1993 Robert Fogel Historia gospodarcza za wkład w odnowę historii gospodarczej poprzez zastosowanie teorii ekonomii i metod ilościowych do objaśnienia zmian gospodarczych i instytucjonalnych[29]
Douglass North
1994 Reinhard Selten Teoria gier za pionierską analizę równowagi w teorii gier niekooperacyjnych[30]
John Forbes Nash
John Harsanyi
1995 Robert Lucas Jr. Makroekonomia za rozwój i zastosowanie hipotezy racjonalnych oczekiwań, a tym samym przekształcenie analizy makroekonomicznej i głębsze zrozumienie polityki gospodarczej[31]
1996 James Mirrlees Ekonomia informacji za fundamentalny wkład w ekonomiczną teorię bodźców w warunkach asymetrii informacji[32]
William Vickrey
1997 Robert Merton Ekonomia finansowa za nowatorską metodę wyznaczania wartości instrumentów pochodnych[33]
Myron Scholes
1998 Amartya Sen Ekonomia dobrobytu za wkład w ekonomię dobrobytu[34]
1999 Robert Mundell Makroekonomia międzynarodowa za analizę polityki pieniężnej i fiskalnej w warunkach różnych reżimów kursów wymiany oraz analizę optymalnych obszarów walutowych[35]
2000 James Heckman Ekonometria za rozwój teorii i metod analizowania prób selektywnych[36]
Daniel McFadden za rozwój teorii i metod analizowania wyborów dyskretnych[36]
2001 George A. Akerlof Ekonomia informacji za analizę rynków z asymetrią informacji[37]
Michael Spence
Joseph E. Stiglitz
2002 Daniel Kahneman Psychologia ekonomiczna i ekonomia eksperymentalna za zintegrowanie wniosków z badań psychologicznych do nauk ekonomicznych, szczególnie dotyczących ludzkich osądów i podejmowania decyzji w warunkach niepewności[38]
Vernon Smith za ustanowienie eksperymentów laboratoryjnych narzędziem empirycznej analizy ekonomicznej, szczególnie do badania alternatywnych mechanizmów rynkowych[38]
2003 Robert Engle Ekonometria za metody analizy ekonomicznych szeregów czasowych ze zmienną w czasie wariancją (model ARCH)[39]
Clive Granger za metody analizy ekonomicznych szeregów czasowych ze wspólnymi trendami (kointegrację)[39]
2004 Finn E. Kydland Makroekonomia za wkład w makroekonomię dynamiczną: spójność polityki gospodarczej w czasie oraz przyczyny leżące u podstaw cykli koniunkturalnych[40]
Edward C. Prescott
2005 Robert J. Aumann Teoria gier za poszerzenie naszego rozumienia konfliktu i kooperacji poprzez analizę z użyciem teorii gier[41]
Thomas C. Schelling
2006 Edmund S. Phelps Makroekonomia za analizę zależności międzyokresowych w polityce makroekonomicznej[42]
2007 Leonid Hurwicz Mikroekonomia za położenie podwalin pod teorię mechanism design[43]
Eric S. Maskin
Roger B. Myerson
2008 Paul Krugman Ekonomia międzynarodowa za analizę wzorców handlu i lokalizacji działalności gospodarczej[44]
2009 Elinor Ostrom Zarządzanie za analizę ekonomicznych aspektów zarządzania[45]
Oliver E. Williamson
2010 Peter Diamond Mikroekonomia za analizę rynków z frykcjami poszukiwań[46]
Dale Mortensen
Christopher Pissarides
2011 Thomas Sargent Makroekonomia za empiryczne badania nad przyczynami i skutkami w makroekonomii[47]
Christopher Sims
2012 Alvin E. Roth Teoria gier za teorię stabilnych alokacji i wykorzystanie projektowania rynku[48]
Lloyd Shapley
2013 Robert J. Shiller Ekonomia finansowa za empiryczne badania cen aktywów[49]
Eugene Fama
Lars Peter Hansen
2014 Jean Tirole Organizacja przemysłu i mikroekonomia za analizę siły rynkowej i regulacji[50]
2015 Angus Deaton mikroekonomia za analizę konsumpcji, ubóstwa i dobrobytu[51]
2016 Oliver Hart Teoria ekonomii, teoria kontraktu za ich wkład w teorię kontraktów[52]
Bengt Holmström
2017 Richard Thaler finanse behawioralne za wkład w ekonomię behawioralną[53]
2018 William Nordhaus makroekonomia za włączenie zmian klimatu do długookresowych analiz makro-ekonomicznych[54]
Paul Romer za włączenie innowacji technologicznych do długookresowych analiz makro-ekonomicznych[54]
2019 Abhijit Banerjee walka z ubóstwem za ich eksperymentalne podejście do łagodzenia światowego ubóstwa[55]
Esther Duflo
Michael Kremer
2020 Paul Milgrom aukcje za ulepszenie teorii aukcji i wynalezienie nowych formatów aukcji[56]
Robert B. Wilson
2021 David Card eksperyment w warunkach naturalnych za empiryczny wkład w ekonomikę pracy[57]
Joshua Angrist za ich metodologiczny wkład w analizę związków przyczynowych[57]
Guido Imbens
2022 Ben Bernanke bankowość za badania bankowości i kryzysów finansowych[58]
Douglas Diamond
Philip Dybvig
2023 Claudia Goldin za pogłębienie naszej wiedzy na temat sytuacji kobiet na rynku pracy[59]
Zamknij

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.