![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f2/Oral_epithelium_-_Epithelial_cells_-_Methylene_blue_dye_-_View_40X.jpg/640px-Oral_epithelium_-_Epithelial_cells_-_Methylene_blue_dye_-_View_40X.jpg&w=640&q=50)
Tkanka nabłonkowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tkanka nabłonkowa, tkanka graniczna, nabłonek (łac. epithelium - nabłonek, łac. textus epithelialis - tkanka nabłonkowa) – jeden z czterech głównych typów tkanek zwierzęcych, jest pierwszą tkanką pojawiającą się w zarodku[1].
![]() |
Ten artykuł od 2020-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f2/Oral_epithelium_-_Epithelial_cells_-_Methylene_blue_dye_-_View_40X.jpg/640px-Oral_epithelium_-_Epithelial_cells_-_Methylene_blue_dye_-_View_40X.jpg)
Zawiązki nabłonka pojawiają się już w stadium blastuli, ale może się on różnicować znacznie później z listków zarodkowych: ektodermy, entodermy, mezodermy. Może to też zależeć od grupy systematycznej zwierzęcia i narządu.
Tkanki nabłonkowe dzieli się ze względu na ich budowę i pełnione funkcje. Wyróżnia się zatem:
- nabłonek wielowarstwowy, charakterystyczny, jako nabłonek okrywający, dla kręgowców, w którym komórki ułożone są w kilku warstwach
- nabłonek jednowarstwowy, typowy jako tkanka okrywająca dla bezkręgowców (poza szczecioszczękimi, złożony z pojedynczej warstwy komórek).