Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nabinae – podrodzina pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny zażartkowatych. Rozprzestrzeniona jest kosmopolitycznie. Przedstawiciele są głównie generalistycznymi drapieżnikami. Dość licznie występują w agrocenozach, odgrywając pożyteczną rolę w zwalczaniu szkodników.
Nabinae[1] | |
Costa, 1853 | |
Zażartka mrówkowata | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd |
Cimicomorpha |
(bez rangi) | Cimiciformes |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina |
Nabinae |
Pluskwiaki te zwykle osiągają średnie rozmiary, rzadko przekraczając 10 mm długości ciała[2]. Ich ubarwienie zazwyczaj jest maskujące: szare, żółtoszare lub brązowe[2][3]. Na głowie, tułowiu jak i odwłoku nie mają długich, sterczących włosków[3]. Kłujka jest stosunkowo długa i cienka; w pozycji spoczynkowej nie przylega do spodu głowy, lecz wygina się łukowato[2][3]. Tarczka ma trójkątny kształt i pozbawiona jest trichobotrii[2]. Odnóża mają długie, przeciętnie grube, pozbawione ząbków uda pierwszej pary. Pierwsza para goleni jest tylko nieco rozszerzona[3]. Odwłok może mieć przy przetchlinkach dołki parastigmalne na sternicie siódmym, kilku sternitach lub być pozbawionym takiż dołków. Samiec ma pygofor z otworem umieszczonym grzbietowo. U części gatunków samce mają narząd Ekbloma i od 30 do 40 sztywnych szczecinek na tylnych goleniach współpracujących z tymże w rozprzestrzenianiu feromonów z gruczołów rektalnych. Samice mają spermatekę w postaci robakowatego gruczołu oraz lancetowate pokładełko, tylko u Arachnocoris zredukowane[2].
Zarówno osobniki dorosłe jak i ich larwy są generalistycznymi drapieżnikami aktywnie wyszukującymi swe ofiary, którymi padają owady i ich larwy, pajęczaki, a także jaja stawonogów[3][2]. Nierzadki jest u nich kanibalizm, zwłaszcza względem młodszych stadiów rozwojowych[3]. Wyjątkiem wśród Nabinae są Arachnocorini, którzy to bytują w sieciach łownych pająków, żerując tam na ich zdobyczy[2].
Kopulacja u Nabinae odbywa się podobnie jak u większości pluskwiaków, w przeciwieństwie do Prostemmatinae brak u nich zaplemnienia hemocelicznego[2]. Zapłodnione jaja składane są przez samicę do nacięć wykonanych pokładełkiem w tkankach traw i roślin zielnych. Kształt jaj jest walcowaty, pociągły, nieco zgięty, a na ich wierzchołku znajdują się wieczka, które wystają poza tkanki rośliny[3].
W rozwoju pozazarodkowym występuje pięć stadiów larwalnych[3][4], jedynie w przypadku Nabicula limbata jest ich cztery[4]. Zwykle są one podobne do owadów dorosłych, często też zamieszkują podobne siedlisko, ale niektóre, celem ochrony przed drapieżnikami, upodobniają się do mrówek wyglądem i zachowaniem, niekiedy trzymając się mrowisk[3].
Podrodzina kosmopolityczna. Spośród zaliczanych do niej plemion Nabini mają zasięg kosmopolityczny, Gorpini pantropikalny, a Arachnocorini i Carthasini neotropikalny[2]. W Polsce rodzinę reprezentuje 13 gatunków z 2 rodzajów, Nabis i Himacerus[5] (zobacz: zażartkowate Polski).
Takson ten wprowadził w 1852 roku Achille Costa[6], jednak umieszczał go w obrębie zajadkowatych. Podział na cztery plemiona wprowadzony został w 1981 roku przez Izjasława Kierżnera[2]. Klasyfikacja podrodziny wygląda następująco[6]:
Nabinae odgrywają dużą rolę pożyteczną w zbiorowiskach roślin uprawnych (agrocenozach), efektywnie polując na rozmaite szkodniki i biorąc udział w ich biologicznym zwalczaniu. Najlepiej przebadane pod tym względem został zażartki z rodzaju Nabis. Biorą one udział w redukowaniu populacji m.in. Anticarsia gemmatalis, Hypena scabra, skośnika bawełnowego, słonecznicy orężówki i różnych mszyc[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.