![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/Nurenberg-1.jpg/640px-Nurenberg-1.jpg&w=640&q=50)
Nürnberg (1934)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nürnberg – niemiecki krążownik lekki z okresu II wojny światowej, służący w okresie powojennym w marynarce ZSRR pod nazwą „Admirał Makarow”. Nazwany od miasta Norymbergi, był trzecim krążownikiem noszącym tę nazwę. Stanowił jedyny okręt swojego typu, stanowiącego ulepszenie konstrukcji krążownika „Leipzig”, i był ostatnim niemieckim zbudowanym krążownikiem lekkim.
![]() |
Ten artykuł dotyczy krążownika z okresu II wojny światowej. Zobacz też: inne okręty o tej nazwie. |
![]() „Nürnberg” w latach 1936–38 | |||
Klasa | |||
---|---|---|---|
Historia | |||
Stocznia |
| ||
Położenie stępki |
4 listopada 1933 | ||
Wodowanie |
8 grudnia 1934 | ||
![]() | |||
Nazwa |
Nürnberg | ||
Wejście do służby |
2 listopada 1935 | ||
Wycofanie ze służby |
8 maja 1945 | ||
![]() | |||
Nazwa |
Admirał Makarow | ||
Wejście do służby |
2 stycznia 1946 | ||
Wycofanie ze służby |
20 lutego 1959 | ||
Los okrętu |
złomowany | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
7150 t standardowa | ||
Długość |
181,3 m | ||
Szerokość |
16,3 m | ||
Zanurzenie |
5,74 m | ||
Napęd | |||
2 turbiny parowe o mocy 66 000 KM, 6 kotłów parowych, 4 silniki wysokoprężne o mocy 12 400 KM, 3 śruby | |||
Prędkość |
32 węzły | ||
Zasięg |
3280 Mm przy 15 w., | ||
Uzbrojenie | |||
9 dział 149 mm (3 × III) 8 dział 88 mm plot. (4 × II) 8 działek 37 mm plot. (4 × II) 4 działka 20 mm plot. (4 × I) 12 wt 533 mm (4 × III), 24 torpedy 120 min (opcja) • stan na 1939 rok, szczegóły w tekście | |||
Opancerzenie | |||
burty do 50 mm pokład 20–25 mm wieże do 80 mm wieża dowodzenia do 100 mm | |||
Wyposażenie lotnicze | |||
do 2 wodnosamolotów, katapulta | |||
Załoga |
637–896 | ||
|
Wodowany w 1934 roku, wszedł do służby w Kriegsmarine w 1935 roku. Służył podczas wojny na wodach Morza Północnego i Bałtyckiego. W grudniu 1939 roku został uszkodzony przez brytyjski okręt podwodny. Mało intensywnie używany bojowo, przez większą część wojny używany do zadań szkolnych. Po wojnie przyznany ZSRR, służył we Flocie Północnobałtyckiej od 1946 do 1959 roku. Złomowany w latach 60. XX wieku.
Uzbrojenie główne stanowiło dziewięć dział kalibru 15 cm (149 mm) w trzydziałowych wieżach. Wyporność standardowa krążownika wynosiła 7150 ton, a długość 181 m. Okręt miał unikalny napęd mieszany turbinowo-dieslowski, który pozwalał na osiągnięcie prędkości maksymalnej 32 węzły.