Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mnichowa Studnia Wyżnia (Jaskinia pod Zadnimi Mnichami, Jaskinia w Mnichach, Mnichowa, Wyżnia Mnichowa Studnia) – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich[1]. Jaskinia ma dwa otwory wejściowe, które znajdują się w Niżniej Świstówce, w północno-zachodnim stoku Zadnich Mnichów (Koprowych Mniszków), w Żlebie między Mnichy, w pobliżu Dziury Mnichowej Małej, na wysokościach 1685 i 1705 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 79 metrów, a jej deniwelacja 31,5 metrów[2][3].
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
79 m |
Głębokość |
31,5 m |
Deniwelacja |
31,5 m |
Wysokość otworów |
1685 i 1705 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
170 m |
Ekspozycja otworów |
ku górze, ku E |
Data odkrycia |
13 września 1959 roku |
Odkrywca |
W. Habil, M. Kruczek, D. Strelau i S. Wójcik |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-13.03 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′36″N 19°55′47″E |
Jaskinia składa się z dwóch części odkrytych w różnych latach.
Tę część jaskini stanowi salka do której z otworu wejściowego można się dostać przez niewielką studzienkę. Odchodzi od niej parę krótkich korytarzyków oraz 3,5-metrowa studzienka. Na jej dnie zaczyna się wysoki korytarz prowadzący do małej salki. Stąd idą dwie krótkie, bardzo ciasne szczeliny zakończone zawaliskiem i biegnące do drugiej części jaskini[2].
Ta część jaskini to przede wszystkim 20-metrowa Studnia Jubileuszowa. Z otworu wejściowego dochodzi się do niej korytarzem przez Prożek z Kamykiem. Zaraz nad dnem studni w ścianie znajduje się wejście do meandra o długości 10 metrów, który biegnie stromo w górę, kończąc się niedostępną szczeliną. Na dnie studni jest wąski przełaz, który prowadzi do Beznadziejnej Salki. Stąd:
W jaskini brak jest szaty naciekowej. Zimują w niej nietoperze[2].
Jaskinia (dolny otwór) została odkryta 13 września 1959 r. przez grotołazów z Zakopanego. Osiągnięto w niej 6,6 metrów długości i nadano nazwę Mnichowa Studnia Wyżnia.
Górny otwór został odkryty 8 grudnia 2001 roku przez Zbigniewa Tabaczyńskiego ze Speleoklubu Tatrzańskiego.
20 stycznia 2002 roku Krzysztof Dudziński i Zbigniew Tabaczyński zjechali Studnią Jubileuszową i po odgruzowaniu zawaliska na dnie odkryli Beznadziejną Salkę i kominy.
Odkryto wtedy, że ta nowo odkryta jaskinia stanowi część Mnichowej Studni Wyżniej. Łączy się z nią przez nieprzebyte do tej pory zawalisko[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.