Mikołaj Haberschrack
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mikołaj Haberschrack (Nicolaus Haberschrack) (zm. 1484) – malarz późnego średniowiecza, czynny w Krakowie w 2. połowie XV wieku.
Data śmierci | |||
---|---|---|---|
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
Ważne dzieła | |||
|
Artysta znany ze źródeł jako Nicolaus pictor de Nova villa. Pochodził z wówczas podkrakowskiej Nowej Wsi, ale nie miał problemu w uzyskaniu obywatelstwa; w 1454 przyjął prawa miejskie Krakowa. W 1468 zawarł umowę na wykonanie obrazów do głównego ołtarza kościoła Augustianów pw. Świętej Katarzyny na krakowskim Kazimierzu. W 1476 malarz działał we Lwowie, w którym miał dla kościoła Najświętszej Marii Panny, fary miejskiej (obecnie Katedry Łacińskiej) pozłocić i pokryć polichromią figurę Marii Magdaleny. Przy tej realizacji miał działać z Habershrackiem jego pomocnik Albert.
Od strony stylistycznej w dzieła Haberschracka emanują realizmem. Artysta dąży do wiernej obserwacji natury, postaci i architektury oraz trójwymiarowego ukształtowania przestrzeni. Podobnie jak inni ówcześni malarze związani z Krakowem, nie praktykował on zamalowywania tła obrazów na złoto czy używania motywów charakterystycznych dla tzw. geometrycznego stylu łamanego, widocznego przede wszystkim w ukształtowaniu szat postaci, wzbogaconą modelunkiem światłocieniowym. Sztywność i statyczność postaci, wynikające z takiego traktowania fałdów szat, zostały tu zastąpione bardziej wysublimowaną manierą. W sposobie przedstawiania postaci widoczny jest silny ładunek ekspresyjności i uczuciowości. Tło stanowią przede wszystkim krajobraz lub architektura. Postaci Jezusa, Marii i innych nacechowane są siłą wyrazu i dynamizmem, a z innych emanuje powaga i dostojeństwo, w konsekwencji czego poszczególne dzieła są stylistycznie zróżnicowane.