Midi d’Ossau
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Midi d’Ossau – szczyt w Pirenejach Środkowych. Leży w południowej Francji, w departamencie Pireneje Atlantyckie. Wznosi się nad doliną Ossau. Ten łatwo rozpoznawalny szczyt stał się jednym z symbolów francuskich Pirenejów, mimo iż nie posiada lodowca, ani nie należy do najwyższych szczytów Pirenejów. Leży na terenie Pirenejskiego Parku Narodowego (fr. Parc National des Pyrénées).
Państwo | |||
---|---|---|---|
Położenie | |||
Pasmo | |||
Wysokość |
2884 m n.p.m. | ||
Pierwsze wejście |
2 października 1797 | ||
42°50′35″N 0°26′17″W | |||
|
Prawdopodobnie pierwszym zdobywcą tego szczytu był François de Foix-Candale w 1552 r., co jednak nie jest pewne. Pierwszego odnotowanego wejścia dokonał Guillaume Delfau 2 października 1797 r.
Latem 1931 r., w trakcie badań nad pasterstwem pirenejskim, szczyt usiłowała zdobyć polska etnografka Zofia Hołub-Pacewiczowa z towarzyszem, jednak po przebyciu ponad 2/3 drogi zmuszona była zawrócić na skutek załamania pogody[1].