Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mi-34 (ros. Ми-34 oznaczenie NATO Hermit) – rosyjski lekki dwu- lub czteromiejscowy śmigłowiec treningowy, pasażerski i akrobacyjny.
Mi-34S | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor |
Biuro konstrukcyjne Michaiła Mila |
Typ | |
Konstrukcja |
konstrukcja kompozytowa, podwozie stałe – płozy |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 x 9 - cylindrowy silnik tłokowy Wedanajew M-14W26 |
Moc | |
Wymiary | |
Średnica wirnika |
10,01 m |
Długość |
11,42 m |
Długość kadłuba |
8,71 m |
Szerokość kadłuba |
1,42 |
Wysokość |
2,75 m |
Masa | |
Własna |
800 kg |
Startowa |
1020 kg (normalna) |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
210 km/h |
Prędkość przelotowa |
180 km/h |
Prędkość ekonomiczna |
160 km/h |
Pułap praktyczny |
4500 m |
Zasięg |
450 km |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
1+3 | |
Użytkownicy | |
ZSRR / Rosja |
Śmigłowiec Mi-34 został zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Michaiła Mila w połowie lat osiemdziesiątych XX wieku, jako konstrukcja, która miała zastąpić śmigłowiec Mi-1.
Prototyp śmigłowca Mi-34 został oblatany pod koniec 1986 roku i po przeprowadzeniu niezbędnych badań wprowadzono go w 1989 roku do produkcji seryjnej.
Przy budowie Mi-34 szeroko zastosowano kompozyty z włókna szklanego i węglowego. Po raz pierwszy w śmigłowcu produkowanym w ZSRR zastosowano podwozie płozowe.
Śmigłowiec ten został wprowadzony do lotnictwa ZSRR w miejsce śmigłowca Mi-1, jako śmigłowiec do szkolenia i treningowy.
Śmigłowiec również jest wykorzystywany w lotnictwie sportowym do akrobacji i jako lekki śmigłowiec pasażerski.
Śmigłowiec Mi-34 służy także w Siłach powietrznych Nigerii.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.