![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/88/Thyrohyoideus.png/640px-Thyrohyoideus.png&w=640&q=50)
Mięsień tarczowo-gnykowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mięsień tarczowo-gnykowy (łac. musculus thyrohyoideus) – w anatomii człowieka bardzo cienki, płaski, czworoboczny mięsień szyi, zaliczany do grupy mięśni podgnykowych. Rozpięty jest między kresą skośną chrząstki tarczowatej a kością gnykową (przyczepia się bardziej z boku niż mięśnie: mostkowo-gnykowy i łopatkowo-gnykowy).
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/88/Thyrohyoideus.png/320px-Thyrohyoideus.png)
Unaczyniony jest od tętnic tarczowych: dolnej i górnej, a unerwiony poprzez pętlę szyjną i nerw podjęzykowy[1][2].
W zależności od napięcia innych mięśni albo unosi chrząstkę tarczowatą krtani, albo obniża kość gnykową[1][2].