Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem
przełęcz w Tatrach Wysokich / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem, Przełęcz pod Chłopkiem (niem. Wildererjoch, słow. Mengusovské sedlo, węg. Vadorzó-hágó) – położona na wysokości 2308 m[1][2] (według wcześniejszych pomiarów 2307 m) przełęcz w głównej grani Tatr na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Mięguszowieckimi Szczytami – Czarnym (2405 m) i Pośrednim (2389 m). Nazwa przełęczy pochodzi od widocznej z daleka (np. znad Morskiego Oka), charakterystycznej samotnej sterczącej turni na wschodnim zboczu przełęczy o wysokości 15 m zwanej Chłopkiem. Jest to najwyżej położona polska przełęcz, na którą prowadzi szlak turystyczny[3].
Ten artykuł dotyczy przełęczy w Tatrach. Zobacz też: Przełęcz pod Chłopkiem w Masywie Śnieżnika. |
Przełęcz pod Chłopkiem, widok znad Wielkiego Stawu Hińczowego | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Wysokość |
2308 m n.p.m. | ||
Pasmo | |||
Sąsiednie szczyty |
Mięguszowiecki Szczyt Pośredni, Mięguszowiecki Szczyt Czarny | ||
49°11′01,3″N 20°03′54,5″E | |||
|
Na północ, do Wyżniego Bańdziocha opada z przełęczy depresja o deniwelacji około 280 m. Jej górna część jest szeroka i piarżysta, niżej lejkowato zwęża się i przekształca w pionowy i kruchy komin o wysokości około 100 m. Na południe, do Doliny Hińczowej, opada z przełęczy niezbyt stromy i piarżysty stok, w dolnej części przechodzący w żleb ginący w piargach nad Wielkim Hińczowym Stawem[4].