Mięśnie nadgnykowe
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięśnie nadgnykowe (łac. musculi suprahyoidei) – w anatomii człowieka cztery parzyste mięśnie zaliczane do grupy środkowej mięśni szyi. Znajdują się na szyi powyżej kości gnykowej. Ich przyczepy znajdują się m.in. na kości skroniowej (wyrostek rylcowaty, wcięcie sutkowate), żuchwie. Mięśnie te w większości zmierzają do kości gnykowej, którą podnoszą, a także poruszają nieznacznie w kierunku strzałkowym. Z kolei żuchwę obniżają[1][2].
Zaliczają się do nich:
Brzusiec tylny mięśnia dwubrzuścowego i mięsień rylcowo-gnykowy są unerwione przez gałęzie nerwu twarzowego, brzusiec przedni mięśnia dwubrzuścowego i mięsień żuchwowo-gnykowy przez nerw żuchwowo-gnykowy od nerwu zębodołowego dolnego, a mięsień bródkowo-gnykowy przez gałęzie splotu szyjnego idące razem z nerwem podjęzykowym[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.