Bit na sekundę
jednostka miary / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bit na sekundę (b/s, bps z ang. bit per second) – jednostka natężenia strumienia danych w medium transmisyjnym (np. pomiędzy dwoma komputerami) oraz jednostka przepustowości, czyli maksymalnej ilości informacji, jaka może być przesyłana przez dany kanał telekomunikacyjny w jednostce czasu.
Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Szybkie fakty Układ, Jednostka ...
Układ |
informatyczny |
---|---|
Jednostka | |
Typowe symbole wielkości |
K, C |
Zamknij
Powszechnie stosuje się wielokrotności bitu na sekundę. Mogą być one wyrażane z użyciem przedrostków dziesiętnych SI (kilobit na sekundę – kb/s, megabit na sekundę – Mb/s) albo przedrostków dwójkowych IEC 60027–2 (kibibit na sekundę – Kib/s, mebibit na sekundę – Mib/s)[uwaga 1].