Mata Atlântica
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mata Atlântica (z port. las atlantycki) – wąski obszar bujnych lasów na południowo-wschodnim atlantyckim pobrzeżu Brazylii oraz północnej Argentyny, sięgający w głąb lądu do południowo-wschodniego Paragwaju[1]. Uznany za ekoregion przez WWF, objęty ochroną UNESCO jako rezerwat biosfery[2]. Przyległym do niego ekoregionem jest Cerrado. Mata Atlântica pokrywa 1 234 000 km²[3].
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |||
Widok na las atlantycki w stanie São Paulo | |||
Państwo |
Brazylia, Paragwaj, Argentyna | ||
---|---|---|---|
Typ |
przyrodniczy | ||
Spełniane kryterium |
IX, X | ||
Numer ref. | |||
Region[infobox 2] |
Ameryka Łacińska i Karaiby | ||
Historia wpisania na listę | |||
Wpisanie na listę |
2001 | ||
12°17′33,6″S 50°39′36,2″W | |||
| |||
W lesie atlantyckim występuje około 20 000 gatunków roślin (ok. 8% całkowitej liczby gatunków); w latach 90. XX w. stwierdzono średnio 458[3] gatunków drzew na 2,5 akra[1][3]. Obszar zróżnicowany pod względem flory, zwłaszcza paproci, mchów i epifitów[1]. W części górzystej najwyższym punktem jest Agulhas Negras[4]. Według BirdLife International, obszar górski jest zniszczony w stopniu umiarkowanym i dobrze poznany[4], zaś obszary nizinne niedokładnie poznane i poważnie zdegradowane[5].