Marchia Wschodnia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marchia Wschodnia lub Marchia Saska (łac. marchia Orientalis, niem. Sächsische Ostmark) – marchia utworzona w 937 roku przez Ottona I na południowo-wschodnich rubieżach Saksonii[1], obejmująca terytorium od gór Harz po rzeki Soławę i Muldę.
| marchia Rzeszy Niemieckiej | |
| 937–966/1128 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Zarządzający | |
Położenie na mapie Marchia Wschodnia (Marchia Saska) ok. 1000 roku | |
Celem marchii był niemiecki podbój graniczących z nią ziem słowiańskich (Połabie). Po zajęciu Łużyc w 963 roku marchia ta graniczyła bezpośrednio z państwem polskim. Jej władcą był margrabia Gero (zm. 965). Po jego śmierci, w roku 966, cesarz Otton I podzielił marchię na sześć części, wśród nich były Marchia Łużycka, Marchia Miśnieńska i Marchia Północna[2], oraz dwie pomniejsze Marchia Życka i Marchia Merseburska (obie włączone później do Marchii Miśnieńskiej)[3][4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
