![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/75/Planisph%25C3%25A6ri_c%25C5%2593leste.jpg/640px-Planisph%25C3%25A6ri_c%25C5%2593leste.jpg&w=640&q=50)
Mapa nieba
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mapa nieba – przedstawienie na płaszczyźnie gwieździstego nieba, jako widzialnego sklepienia niebieskiego. Siatki odwzorowań kartograficznych służą do określenia współrzędnych astronomicznych ciał niebieskich (deklinacji i rektastencji) w układzie równikowo-południkowym. Skala takich map pokazywana jest w mierze kątowej (np. skala deklinacji 1 stopień = 1,5 mm). Gwiazdy te są przedstawiane znakami kartograficznymi, uzależnionymi od ich jasności. Ponadto sporządza się także fotograficzne "mapy nieba" – montaże zdjęć fotograficznych poszczególnych części nieba na siatce kartograficznej, pozbawione nazw i oznaczeń gwiazd oraz gwiazdozbiorów.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/75/Planisph%C3%A6ri_c%C5%93leste.jpg/640px-Planisph%C3%A6ri_c%C5%93leste.jpg)
Pierwsze mapy nieba rysowane były ręcznie i zawierały głównie obrazowe przedstawienia gwiazdozbiorów zodiaku. Bardziej nowoczesne mapy w postaci kart zostały upowszechnione w XV wieku w druku. Z tego okresu pierwszą drukowaną mapą nieba była mapa powstała w Niemczech w 1515 roku autorstwa Albrechta Dürera. Została stworzona na dwóch kartach, na których zostały przedstawione dwie półkule – północna i południowa. Z czasem uwzględniano coraz więcej gwiazd oraz gwiazdozbiorów nieba południowego.