Loading AI tools
polska historyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magdalena Gawin z domu Marcinkowska (ur. 19 stycznia 1972 w Warszawie[1]) – polska historyczka i eseistka. W latach 2015–2021 podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego[2], w 2021 także w Ministerstwie Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu. W latach 2015–2021 generalny konserwator zabytków. W latach 2022–2024 dyrektor Instytutu Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego.
Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1972 |
---|---|
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu | |
Okres |
od 20 listopada 2015 / 2 marca 2021 |
Generalny Konserwator Zabytków | |
Okres |
od 20 listopada 2015 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dyrektor Instytutu Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego | |
Okres |
od 1 stycznia 2022 do 11 kwietnia 2024 |
Poprzednik |
Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Łomży[3]. W 1996 ukończyła studia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego uzyskując dyplom magistra historii[2]. W 2003 na podstawie napisanej pod kierunkiem Janusza Żarnowskiego rozprawy o polskim ruchu eugenicznym pt. Rasa i nowoczesność. Historia polskiego ruchu eugenicznego 1880–1953 otrzymała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii[4]. 12 maja 2016 uzyskała w IH PAN stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego oraz monografii Spór o równouprawnienie kobiet (1864–1919)[5]. Była stypendystką Fundacji z Brzezia Lanckorońskich[2]. Jest autorką scenariusza do filmu dokumentalnego Śmierć psychiatry. Eugenika i totalitaryzm z 2012 w reżyserii Amelii Łukasiak i Sławomira Małoickiego[6] oraz multimedialnej wystawy Eugenika – walka ze zwyrodnieniem rasy (wspólnie z Sylwią Kuźmą-Markowską) na temat polskiej i zagranicznej eugeniki[7].
Pracowała w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. Członkini Komitetu Nauk Geograficznych PAN[4].
Publikowała m.in. w: „Wiedzy i Życiu”, „Rzeczpospolitej”, „Res Publice”, „Tekstach Drugich”, „Teologii Politycznej” (do października była członkinią redakcji[8]) oraz „Kronosie”[9].
W latach 2014–2015 była przewodniczącą Stowarzyszenia Przyjaciół Muzeum Historii Polski w Warszawie[10].
Od 20 listopada 2015 była podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego[11], od 26 listopada pełniła również funkcję generalnego konserwatora zabytków[2], prezentując stanowisko uznające "Pomniki Historii za najwyższe wyróżnienie i najwyższą formę ochrony, równoznaczną z listą UNESCO"[12]. 22 grudnia tego samego roku weszła w skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[13]. Od 2016 zasiada w Radzie Kuratorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich[14]. Od 29 listopada 2016 pełniła funkcję Pełnomocnika Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do spraw organizacji 41. posiedzenia Biura Komitetu Dziedzictwa Światowego UNESCO (2 lipca 2017) oraz 41. sesji Komitetu Dziedzictwa Światowego (2–12 lipca 2017) w Krakowie[15], na której wpisano kopalnię rud ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach na Listę światowego dziedzictwa UNESCO[16]. Z jej inicjatywy 8 maja 2018 r. na Zamku Królewskim w Warszawie przedstawiciele UNESCO, ICOMOS, ICCROM, Banku Światowego oraz Global Alliance for Urban Crises przyjęli Rekomendację Warszawską w sprawie odbudowy i rekonstrukcji dziedzictwa kulturowego. Dokument został następnie zaakceptowany w decyzji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO podczas 42. sesji w stolicy Bahrajnu – Manamie (42 COM 7)[17][18].
Z jej inicjatywy 29 kwietnia 2016 powstał Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego[19][20] oraz dwujęzyczne repozytorium Zapisy Terroru – zbiór świadectw polskich obywateli z dwóch okupacji niemieckiej i sowieckiej[21].
Jest także pomysłodawcą kampanii społecznej „Krajobraz Mojego Miasta”, którą od grudnia 2016 r. realizuje Narodowy Instytut Dziedzictwa[22]. Jako Generalny Konserwator Zabytków 15 lutego 2016, z inicjatywy kilku organizacji społecznych, m.in. Miasto Jest Nasze, nakazała wojewódzkim konserwatorom zabytków w większym stopniu obejmować ochroną powojenną architekturę modernistyczną. Stanowiło to odejście od praktyki jej poprzednika Piotra Żuchowskiego[23][24].
Od marca 2021[25], po przekształceniach w strukturze rządu, sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu[26].
W 2021 złożyła rezygnację z pełnienia funkcji generalnego konserwatora zabytków[27]. Od 1 stycznia 2022 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego[28], 11 kwietnia 2024 została odwołana z tej funkcji[29].
Mieszka w Warszawie[2]. Jej mężem jest Dariusz Gawin[30].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.