Mały Ganek

Mały Ganek (słow. Malý Ganek, 2441 m^[1]) – jeden z trzech wierzchołków Ganku w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w głównej grani Tatr Wysokich, następuje na nim zmiana kierunku tej grani oraz odgałęzienie się dodatkowej, bocznej grani. Mały Ganek jest więc zwornikiem trzech grani:

• południowo-wschodniego ramienia głównej grani z głównym szczytem Ganku, od którego oddzielają go Mała Gankowa Przełączka, Pośredni Ganek i Pośrednia Gankowa Przełączka,
• zachodniego ramienia głównej grani, kierującego się w stronę Wysokiej. Znajdują się w nim: Bartkowa Przełączka i Bartkowa Turnia,
• północnego, bocznego odgałęzienia zwanego Pustą Granią. Kolejno znajdują się w niej: wschodni skraj Galerii Gankowej, Kacza Szczerbina, Kaczy Dziób, Przełączka pod Kaczą Turnią, Kacza Turnia, Pusta Ławka, Zadnia Pusta Turnia, Pusta Przehyba i Gankowa Strażnica^[2].

Mały Ganek

Malý Ganek

Widok z Wysokiej na Mały, Pośredni i Wielki Ganek
Państwo	Słowacja
Położenie	Kraj preszowski
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2441 m n.p.m.
Położenie na mapie Tatr Mały Ganek
Położenie na mapie Karpat Mały Ganek
49°10′29,3″N 20°06′10,1″E

Mały Ganek wznosi się nad trzema dolinami: Dolinką Rumanową, Doliną Ciężką i Doliną Kaczą^[3]. Najbardziej okazale wygląda od strony północno-zachodniej. Do Doliny Kaczej opada urwiskiem 700-metrowej wysokości, do Doliny Ciężkiej 300-metrowej wysokości imponującą ścianą Galerii Gankowej, w której znajdują się drogi wspinaczkowe zaliczane do najtrudniejszych w całych Tatrach. Nad galerią tą znajduje się jeszcze 180-metrowa ściana szczytowa^[2]. Dla turystów szczyt jest niedostępny^[4].

Taternictwo

Historia

Jako pierwsi na Mały Ganek próbowali wejść Ludwik Chałubiński, Bartłomiej Obrochta i Wojciech Roj pod koniec lat 1870. Udało się to jednak dopiero Karolowi Potkańskiemu, Janowi Bachledzie Tajbrowi i Jędrzejowi Wali młodszemu 25 sierpnia 1892 r. podczas próby zdobycia Ganku. Zimą na Mały Ganek weszli jako pierwsi Janusz Vogel i Paweł Vogel 15 grudnia 1948 r.^[5]

Drogi wspinaczkowe

1. Zachodnią granią, ze Wschodniej Rumanowej Przełęczy; IV w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz. 45 min
2. Z ominięciem grani, przez północne zbocze; I (wariant III), 30 min
3. Z Galerii Gankowej; I, 20 min
4. Północno-wschodnią ścianą, drogą Kopolda; VI, 6 godz.
5. Północno-wschodnią ścianą, drogą Świerza; III, 6 godz.
6. Granią z Wielkiego Ganku; III, 45 min
7. Południowo-zachodnim filarem; IV, 2 miejsca V, 2 godz. 30 min
8. Satysfakcja; V+, miejsce A1, 4 godz.
9. Środkiem południowo-zachodniej ściany; IV, 3 godz.
10. Zacięciami; V-, 3 godz.^[2]

• 
  Widok od południowo-wschodniej strony
• 
  Widok na Ganek z Wagi

Przypisy

1. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
2. WładysławW. Cywiński WładysławW., Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9. Brak numerów stron w książce
3. Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8. Brak numerów stron w książce
4. ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce
5. Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota, Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 47–54, 88.