![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/M%25C4%259Br%25C4%2587in_Nowak_woko%25C5%2582o_1970.jpg/640px-M%25C4%259Br%25C4%2587in_Nowak_woko%25C5%2582o_1970.jpg&w=640&q=50)
Měrćin Nowak-Njechorński
serbołużycki malarz i pisarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Měrćin Nowak-Njechorński (wym. [miɪrtɕin nɔvak nʲekʰorɲski]; ur. 13 czerwca 1900 w Njechorniu jako Martin Sodan, zm. 6 lipca 1990 tamże). Był serbołużyckim malarzem, pisarzem i działaczem narodowym. Studiował w Lipsku, Dreźnie oraz Pradze i w latach 1927–1929 na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Pierwszą wystawę swojej twórczości malarskiej miał w Zgorzelcu w 1920 roku. Jako ponad 20-letni człowiek odnalazł swoją przynależność do narodu serbołużyckiego i postanowił poświęcić mu całe swoje życie.
![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych w Pradze | ||
Dziedzina sztuki | |||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() | |||
|
W okresie 20-lecia międzywojennego redaktor czasopism serbołużyckich m.in. "Serbski Student", "Sokołske Listy", "Serbske Nowiny". W latach 1935-39 współpracownik Związku Polaków w Niemczech. Ilustrator i współredaktor czasopisma "Młody Polak w Niemczech". Polonofil i słowianofil. Człowiek bardzo kontrowersyjny. W okresie powojennym zwolennik idei socjalistycznej. Po wojnie redaktor naczelny czasopism: "Nowej Doby" oraz czasopisma kulturalnego "Rozhladu". Autor reportaży, bajek alegorycznych, opowiadań. Publikował pod pseudonimami Njechorński, Wohnjoš, Bobak. Jako pisarz niezwykle płodny. Bardzo czynny i utalentowany jako dziennikarz. Działacz narodowy w okresie przed- i powojennym. W latach 30. za artykuły o treści patriotycznej dwukrotnie więziony. W czasie II wojny światowej wcielony do Wehrmachtu. Odznaczony m.in. Orderem Zasług dla Ojczyzny.
Jego styl artystyczny był inspirowany folklorem serbołużyckim. Tak w malarstwie, jak i w literaturze preferował małe formy. Twórca narodowego stylu serbołużyckiego w malarstwie i rysunku. W jego domu w Njechorniu znajduje się muzeum poświęcone jego życiu i twórczości.
W 1980 roku otrzymał Order Uśmiechu[1].