![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a7/%2527The_Lighthouse_at_the_End_of_the_World%2527_by_George_Roux_01.jpg/640px-%2527The_Lighthouse_at_the_End_of_the_World%2527_by_George_Roux_01.jpg&w=640&q=50)
Latarnia na końcu świata
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Latarnia na końcu świata[1] (fr. Le Phare du bout du monde) – jednotomowa powieść (15 rozdziałów) Juliusza Verne’a opublikowana w 1905. Inspiracją dla autora była rzeczywista latarnia morska San Juan de Salvamento w Argentynie.
Szybkie fakty Autor, Typ utworu ...
![]() Strona tytułowa francuskiego wydania. | |||
Autor | |||
---|---|---|---|
Typ utworu | |||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania | |||
Język | |||
Data wydania |
1905 | ||
Wydawca | |||
Pierwsze wydanie polskie | |||
Data wydania polskiego |
1972 | ||
Wydawca | |||
| |||
|
Zamknij
Pierwsze polskie tłumaczenie zostało wydane w 1972 przez wydawnictwo Nasza Księgarnia. Autorką przekładu jest Janina Karczmarewicz-Fedorowska[2][3].