starożytny chiński traktat geograficzny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Księga Gór i Mórz – przypisywany tradycyjnie Wielkiemu Yustarożytny chiński traktat geograficzny w 18 rozdziałach, będący w istocie połączeniem bestiariusza, opisów legendarnych krajów i zwyczajów Chin przedcesarskich. Dzieło składa się z kilku części, pisanych w różnym okresie, od Okresu Walczących Królestw po dynastię Han (od IV do pocz. II w. p.n.e.).
Szybkie fakty Nazwa chińska, Pismo uproszczone ...
Ilustracja z Shanhaijing – NüwaIlustracja z Shanhaijing – lis o dziewięciu ogonach, towarzysz Xiwangmu
Jest to rodzaj encyklopedii, opisującej kolejno rozmaite regiony Chin, od centrum, według kierunków kardynalnych. Każdy opis zawiera nazwy gór i jezior lub mórz, lokalne rośliny i zwierzęta, mity i bestie mityczne, a także zwyczaje, języki i charakterystyki różnych ludów. Dzieli się na dwie części: Księgę Gór, składającą się z pięciu rozdziałów i Księgę Mórz, z trzynastu.
Zaklasyfikowanie Shanhaijing jest trudne – można ją potraktować jako księgę geograficzną, magiczną (ze względu na opisy bóstw, opisów komunikacji z nimi i mitów o nich), spis wyobrażeń starożytnych Chińczyków na temat świata zewnętrznego lub też opis kalendarza i świąt cyklu rocznego. W każdym wypadku, ze względu na bogactwo krótkich, lecz treściwych i kompletnych opowieści, pozostaje jednym z najważniejszych źródeł do poznania mitologii chińskiej.