Król Rybak
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Król Rybak, również Ranny Król – w legendzie arturiańskiej ostatni członek rodu mającego czuwać nad Świętym Graalem. W starofrancuskich tekstach z późnego średniowiecza określany był jako Bogaty Król Rybak (Riche Roi Pescheur), ze względu na bezcenny skarb, nad którym sprawował pieczę (postrzegany raczej jako duchowy niż materialny skarb).
Opowieści na jego temat bardzo się od siebie różnią, jednakże za każdym razem jest to postać ranna w nogi czy też w pachwinę, niezdolna do samodzielnego przemieszczania się. Odkąd został ranny, wydaje się, że jego królestwo podziela jego cierpienia, jak gdyby ułomność króla czyniła jego ziemie nieurodzajnymi. Na tym polegał mit Strapionej Ziemi (po starofrancusku „Terre Gaste”, angielsku „Waste Land”). Dlatego też oddał się łowieniu ryb w pobliskiej rzece swojego zamku Corbenic. Ze wszystkich stron świata przybywali rycerze z zamiarem uleczenia Króla Rybaka, lecz tylko wybraniec, dobry rycerz, mógł dokonać tego cudu. W pierwszych opowiadaniach będzie nim Percewal, któremu w późniejszych wersjach towarzyszyć będą Bohort i Galahad. Ostatecznie to właśnie Galahad zostanie wybrańcem.
Powodem nieładu może wydawać się obecność w wielu wznowieniach dwóch rannych Królów – ojca (lub też dziadka) oraz jego syna – żyjących w tym samym zamku i strzegących Graala. Poważniej ranny ojciec pozostaje w zamku, ponieważ utrzymywany jest przy życiu dzięki mocy Graala, podczas gdy jego syn, przyjmuje gości i łowi ryby. W celu ułatwienia zrozumienia całego artykułu, ojciec nazywany będzie rannym Królem, a syn Królem Rybakiem.