Krytyka źródeł
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krytyka źródeł polega na zbadaniu autentyczności śladów pewnej działalności ludzkiej (źródło historyczne) oraz odczytaniu ich znaczenia (wydarzenie historyczne) w świetle przyczyn i warunków ich powstania w procesie historycznym. Niezbędna w poznawaniu przebiegu minionej aktywności (np. chronologia) i jej wytworów. W procesie oceny jakości źródła pomocnych jest szereg metod, tzw. nauk pomocniczych historii.
Ma fundamentalne znaczenie w metodologii badań historycznych. Jest jedną z wielu metod badawczych.